Bert Graaff over het succes van DeltaSafe
Als je iets schrijft over Bert Graaff is de verleiding bijzonder groot om ook iets te schrijven over zijn tweelingbroer Jacques. Voor heel veel mensen in Middelburg (en daarbuiten) zijn die twee onlosmakelijk met elkaar verbonden. Voor ons eigenlijk ook. Vanaf de jaren 80 zagen we ze samen sporten, werken en stappen, en tot op de dag van vandaag spreken we nog altijd mensen die de twee niet goed uit elkaar kunnen houden: “was dat nou Bert of Sjaak, die gisteren die mop vertelde op het terras?”
Maar als we schrijven over DeltaSafe Security moeten we toch echt bij Bert zijn. Jacques stond zijn broer weliswaar regelmatig bij tijdens beveiligingsklussen, maar Bert richtte het bedrijf op, bouwde het uit en is er nog steeds de eindbaas. We waren er op voorhand al redelijk goed over geïnformeerd, omdat Bert ons in de loop van de jaren al regelmatig bijpraatte over de ontwikkelingen rondom zijn bedrijf, maar we wilden toch graag op bezoek op Arnestein, om alles nu eens goed op een rijtje te zetten. We waren van harte welkom.
Het bezoek aan de Hertzweg begon met een sigaretje in de werkplaats van DeltaSafe, een ruimte met opmerkelijk veel gereedschap en machines. “Dat is een overblijfsel van de begintijd”, legde Bert uit. “Toen had ik ook nog een klussenbedrijf. Op zeker moment moest ik kiezen tussen de twee bedrijven, die allebei goed liepen, en koos ik voor DeltaSafe, maar al het gereedschap heb ik gehouden. Dat komt nu mooi van pas bij het renovatiewerk aan onze panden.” Bert en Jacques verhuren ook een aantal appartementen in Middelburg centrum, vandaar.
De begintijd van DeltaSafe is cruciaal geweest voor het huidige succes van het bedrijf. Je zou het bijna omschrijven als een klassiek ‘van krantenjongen tot miljonair-verhaal’, ware het niet dat Bert geen miljonair is. Daar gaan we althans niet van uit. Maar Bert kwam waar hij nu is door een mix van factoren. Hard werken, een portie geluk, een groot netwerk en een zich geleidelijk ontwikkelend zakelijk inzicht. Van zijn papieren moest hij het in ieder geval niet hebben. “Ik heb de MAVO niet eens afgemaakt”.
In de jaren 90 werkte Bert bij de Technische Dienst van het ziekenhuis in Vlissingen. Hij vertelt nog regelmatig sterke verhalen uit die tijd, die je soms doen huilen van het lachen. Want vertellen: dat kunnen de Graaffjes. Soms bloedserieus, maar de grappen en kwinkslagen zijn nooit ver weg. Ook toen was hij al bezig met beveiligingswerk. Vriend Pim van den Berge was in die periode bedrijfsleider van discotheek De Stadsdanszaal en zocht portiers. Of Bert en Sjaak dat wilden doen. Dat wilden ze wel. Juist in die periode werden er van overheidswege steeds meer eisen gesteld aan ‘uitsmijters’. De nadruk kwam meer te liggen op de dialoog dan op de spierballen, om het zo maar uit te drukken. Dat was toen nog onontgonnen terrein. De eigenaars van de Stadsdanszaal, Cees en Connie, gingen trainingen conflicthantering verzorgen, Bert deed eraan mee.
De opgedane kennis benutte hij in de jaren die daarop volgden, onder meer bij Cafe Rooie Oortjes (dat broer Jacques in 1994 begon met Pim) en café Schuttershof. Rond 2000 kwam justitie met nieuwe regelgeving. Beveiligers moeten voortaan gediplomeerd zijn. Ook in dat gat sprong Bert. Hij ging opleidingen verzorgen voor mensen die bij hem in dienst wilden komen. De eerste groep bestond uit 15 man. In die tijd besloot Bert ook om te stoppen bij het ziekenhuis. Er zat een fusie aan te komen en hij vond het gewoon tijd om eens iets anders te gaan doen. Niet veel later vroeg hij een officiële vergunning aan voor het oprichten van een beveiligingsbedrijf en begon hij het klussenbedrijf. Een aantal medewerkers werkte doordeweeks voor hem als metselaar of timmerman, in het weekend als beveiliger. Alles onder de noemer Delta Total Services. Bert moest toen alles nog leren. Hij stak veel op van collega’s van een Brabants beveiligingsbedrijf waar hij nu nóg mee samenwerkt, kocht kleding voor zijn medewerkers bij de Wibra en stond in de avonduren eigenhandig metalen V’tjes uit te zagen voor op die bloesjes. Zo gaat dat, als je een bedrijfje wilt opbouwen zonder veel startkapitaal.
Maar vanaf toen ging het allemaal vrij hard. Leo Hannewijk huurde DeltaSafe als eerste in, voor de beveiliging van Film by the Sea, daarna volgden er steeds meer lokale en regionale evenementen. Het bevrijdingsfestival. Het eerste concert van BLOF op de Brouwersdam. Bløf op de Markt in Middelburg. DeltaSafe werd steeds professioneler. Bert stelde zich op als een consequent persoon. Ook toen al bemoeide hij zich met de organisatie van zulke evenementen. Als je DeltaSafe vraagt voor beveiliging moet je er wel rekening mee houden dat het bedrijf bepaalt hoeveel mensen er nodig zijn, en wat er allemaal moet gebeuren op zo’n dag. Zo werkte Bert in het begin en zo werkt hij nog steeds. Het consequent zijn is een kenmerk van Graaff. Hij maakt geen uitzonderingen, ook niet als hij aan de deur staat. Grijnzend: “al is het mijn eigen broer. Je moet nooit voorkeursbehandelingen geven. Als mensen je daardoor een eikel vinden kun je in ieder geval zeggen dat je een consequente eikel bent”
In 2006 kwam er een Europese aanbesteding voor de beveiliging van objecten van de gemeente. Bert won die aanbesteding en kon daardoor de stap maken naar vast personeel en surveillance. Toen volgden er steeds meer klussen rondom objectbeveiliging. De crisis was goed voor DeltaSafe. Inkooporganisaties gingen hun toeleveranciers opnieuw bekijken. Bert speelde handig in op het feit dat de grote spelers op de markt meer overheadkosten hadden, maar en minder aandacht voor de klant. Vanuit die situatie kon Bert zijn bedrijf wéér verder uitbouwen. Hij nam vijf jaar geleden, niet zonder risico, een bedrijf op Schouwen over en besloot mensen aan te stellen voor de bedrijfsvoering. Twee jaar geleden stelde hij zelfs een directeur aan, die zich vooral bezighoudt met de operationele zaken. Begin dit jaar nam hij ook de activiteiten van het Zeeuws-Vlaamse beveiligingsbedrijf Security Nederland over. De oude droom is nu werkelijkheid: DeltaSafe is marktleider in Zeeland. Je ziet het bedrijf overal, zelfs met stewards in voetbalstadions. Momenteel zijn er 107 medewerkers in dienst, waarvan 60 full-time.
Stilzitten doet Bert nooit, ook nu niet. Weet je nog die camerapaal die met oud & nieuw op de Vlasmarkt stond? Van DeltaSafe. Die wordt ontwikkeld in samenwerking met Detec. Zie http://www.mobiele-bewaking.nl. Dat is een diepte-investering die pas op de langere termijn vruchten af zal werpen. Bert is bezig met de toekomst, met nieuwe dingen. Dat is uiteraard dat zakelijke inzicht weer, maar ook een manier om het spannend te houden voor zichzelf. “Als je goede mensen om je heen verzamelt kun je zulke dingen doen, dat schept ruimte”. Het schept blijkbaar ook ruimte voor andere zaken. Nu is Bert bijvoorbeeld weer druk in de weer met de renovatie van een oud pand aan de Herengracht. Daar wil hij op termijn zelf gaan wonen. Nieuwland is nu zijn stek en bevalt prima, maar hij mist de korte afstand naar de Markt, de horeca. Daar zit hij namelijk nog altijd dolgraag.
En dat vinden wij persoonlijk het mooiste. Bert gaat als een speer maar heeft geen kapsones. Hij loopt nog gewoon in casual kleding; hij is zichzelf gebleven. En dat hij dan ook nog graag in de kroeg komt is extra mooi. Hebben wij weer mooie verhalen om naar te luisteren.
Bert is De Stad!
De laatste 8 foto’s komen uit de collectie van DeltaSafe zelf. De foto van Bert op Film by the Sea is genomen door Lex de Meester.
Geen zoekresultaten voor "{term}"
