Als je in Google zoekt op ‘Schildersbedrijf Middelburg’ krijg je minstens 13 namen voorgeschoteld, maar als wij door het stadscentrum lijkt het soms net of we altijd dezelfde bedrijven aan het werk zien in bepaalde periodes. Op dit moment zijn dat vooral Schildersbedrijf Cats en Schildersbedrijf Glansdorp. Misschien komt dat omdat we zowel Marco (Cats) als Menno (Glansdorp) kennen en hen daarom ook sneller opmerken, maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat beide heren gewoon veel klussen hebben in de stad momenteel. Je hoort wel vaker dat als schilders eenmaal ergens bezig zijn, ze ook regelmatig worden gevraagd door andere mensen uit de buurt.
Maar over Menno nu even. Hij is al 17 jaar schilder, met monumentenpanden als specialiteit. Hij werkt sinds 5 jaar als zelfstandige, onder zijn eigen naam. Maar sinds kort dus opeens niet meer. Op zijn Facebookpagina zagen we opeens foto’s van bedrijfskleding met de opdruk ‘Schildersbedrijf Glansdorp – de Lima. Vertel Menno, vertel! Watskeburt?
Toen hij onlangs aan het werk was in de Gortstraat legde hij het uit. Vanaf 1 januari 2017 vormt hij samen met zijn oud-leerling Maxime de Lima, die ook als zelfstandige werkt, de nieuwe VOF. Ze werkten al vaak samen en hebben dusdanig veel grotere klussen in het vooruitzicht dat ze beter álles samen kunnen gaan doen. Dat doen ze dan ook. Vanuit het pand van Menno in de Gravenstraat kunnen ze de binnenstad prima bestrijken, meestal zelfs gewoon op de bakfiets. Dat oogt best ambachtelijk, vinden we.
Die klus in de Gortstraat was dus ook een ‘buurtopdracht’. Van dat pand op nummer 65 dachten wij altijd dat het een studentenhuis was, in een oude winkel, maar dat bleek toch een beetje anders te liggen. Achter die voorgevel liggen minstens 10 appartementen, want het pand is veel dieper dan we dachten, en heeft aan de achterzijde ook nog een aanbouw die doorloopt tot de achterkant van de appartementen boven Serenitea in de Gravenstraat. Het was mooi om dat eens te zien. Je hebt soms geen idee wat er allemaal verstopt gaat achter voorgevels. Over de geschiedenis van het pand weten we nog niet zoveel. In de jaren 60 zat er een haardenzaak, maar verder? Daar moeten we ooit nog eens induiken.
Toen we weer op straat stonden vroeg Menno opeens of we last van hoogtevrees hebben. “Nee hoor”, riepen wij stoer. “Kom dan even mee de steiger op, dan zie je mooi hoe gek sommige huizen eruit zien op het dak”. Menno was in een paar seconden boven, wij een paar minuten later. We konden hem geen gelijk geven, over dat mooie uitzicht ter hoogte van die dakgoot. Maar erg veel praatjes hadden we niet meer. 12 meter lijkt niks, maar is toch best hoog, als je op zo’n steiger staat. Wij bleven in ieder geval lekker op onze kont zitten voor de zekerheid, en namen de kiekjes met de ene hand, terwijl we onszelf vasthielden met de andere. “Uhm, zo hebben we wel genoeg plaatjes Menno, we gaan maar weer eens naar beneden.” Hij kon er wel om lachen. “Wij zijn het gewend eej!”
Mooie vent hoor, die Menno, en als we zagen hoeveel lol hij maakte met Maxime zit dat met zijn nieuwe partner ook wel snor. Wij wensen de heren veel succes met hun nieuwe VOF!
http://schildersbedrijf-glansdorp.nl
De foto’s van het pand in 1966 en 1900 komen uit de Beeldbank Zeeland van ZB Planbureau en Bibliotheek van Zeeland.