-
Home
-
Verhalen
-
Demi Stadhouders: de Kilimanjaro bedwingen met hoogtevrees
Demi Stadhouders: de Kilimanjaro bedwingen met hoogtevrees
Stel je voor: je hebt hoogtevrees. Hoe groot is dan de kans dat je op een dag bedenkt dat je de Kilimanjaro wil beklimmen? Niet zo groot toch? Die berg is immers, met de Uhuru Peak op 5895 meter, de hoogste van heel Afrika!
Demi Stadhouders hééft hoogtevrees en bedacht dit jaar dus wel degelijk dat ze de klim zou gaan maken. Deze 22-jarige Middelburgse, die in het dagelijks leven voor Waterschap Scheldestromen werkt en daarnaast rechten studeert, zet zich namelijk graag in voor goede doelen. Op de Instagrampagina van War Child Holland las ze over de zogenoemde Kili Challenge. Ze besloot er voor te gaan.
Oma
Wij hadden over deze uitdaging nog niets meegekregen, maar toen Demi op 17 de top daadwerkelijk had gehaald was haar oma zó trots dat ze ons belde, met de vraag of er niet eens wat over wilden schrijven. Dat vonden we superlief van haar. Een week later zaten we dus met Demi op het terras. Na het succesvolle avontuur in Tanzania was ze namelijk meteen teruggevlogen naar Nederland. De dinsdag erop zat ze al weer gewoon achter haar bureau op de Kanaalweg.
De Kili Challenge
Hoe de Kili Challenge werkt kun je lezen op https://www.warchild.nl/nieuws/kili-challenge-2023-van-start/. Het verhaal van de groep en de trip van Demi kun je teruglezen via https://kilichallenge.voorwarchild.nl/project/editie2023.
Één ding is zeker: Demi is nog helemaal vol van de challenge. Als je haar verhaal hoort dan snap je dat ook wel. Werkelijk alles maakte een onuitwisbare indruk op haar. De reis, het land, de cultuur, de jungle en natuurlijk de beklimming van de berg zelf. Dat is weliswaar geen beklimming waarbij je aan touwen hangt te bungelen, maar het is wel loodzwaar, zeker voor ongetrainde mensen.
Uiteindelijk bestond de groep uit 9 klimmers. De jongste deelnemer was 15, de oudste 74. De klim duurde van start tot terugkeer zeven dagen. Niet iedereen heeft de top gehaald. Boven een bepaalde hoogte verandert namelijk alles. Dan is het niet alleen heel koud, maar ook heel ijl. Je kunt zomaar te grazen worden genomen door hoogteziekte. Demi kreeg daar ook last van. Ze was misselijk en had hoofdpijn. Toen ze niet ver van de top hoorde dat twee anderen uit de groep vroegtijdig moesten afhaken zonk de moed haar in de schoenen. Ze kón niet meer. Maar ze zette uiteindelijk toch door.
Onbeschrijflijk
Het bereiken van de top noemde Demi onbeschrijflijk. Ze voelde de sensatie in iedere vezel van haar lichaam. Ze moet er achteraf ook wel een beetje om lachen. “Dan ben je dus dagen intensief bezig om boven te komen en mag je na een kwartiertje weer terug naar beneden. Dat is best bizar, toch?” Zeker, maar aan de knappe prestatie doet het niets af. En dat Demi met haar klim ook nog eens 3195 euro inzamelde voor het goede doel is extra mooi.
Is ze na al dat geklauter op de Kibo nu van haar hoogtevrees af? Toch niet. Ze legde uit: “ik heb van alles overwonnen daar, en iedere dag van alles geleerd over mezelf. Ik vermoedde al dat ik meer kan dan ik mezelf doorgaans wijsmaak, maar nu weet ik zeker dat geest en lichaam ontzettend veel kunnen. Ik moest op een gegeven moment over een heel eng stuk springen. Ik dacht dat ik gek werd maar ik deed het uiteindelijk toch. De groep juichte en klapte. Fantastisch! Met mijn reisgenoten heb ik in korte tijd een sterke band opgebouwd. Maar als je me nu vraagt met een ladder dat dak daar te beklimmen, dan durf ik dat niet hoor. Ben je gek?”
Pole, pole
Toch zou Demi het nog eens doen, maar alleen als het voor het goede doel is. Kan ze de Kili Challenge aanbevelen? Zeker weten! Haar belangrijkste tip is dan dat je de klim vooral langzaam moet doen. Doe je dat niet, dan redt je het niet. Het is niet voor niets dat de gidsen en sjouwers (die overigens heel goed betaald worden) steeds ‘Pole, Pole’ roepen. Dat is Swahili voor ‘langzaam’.
Doe je dat, dan moet het kunnen lukken. En dan krijg je ook wat. Het laatste stuk van de tocht van Demi begon diep in nacht. Het is dan pikkedonker op de berg, en ijskoud. Maar vervolgens bereik je de top op het moment dat de zon opkomt. Dat moet weergaloos zijn. Of om het bij de woorden van Demi te houden: onbeschrijflijk!
Geen zoekresultaten voor "{term}"
