Heel even voelde het als vanouds, om weer even bij te kletsen met Ysanne Fader. Meteen een gevatte opmerking, gevolgd door een mooie lach. Zo kennen we haar. Ysanne, een vrouw waar het altijd prettig praten mee is.
Maar de schijn bedroog, natuurlijk. Achter haar lach gaan sinds januari ongelooflijk veel verdriet en pijn schuil. Ysanne is de moeder van de jonge Tim van der Steen, die in januari werd neergestoken in Dauwendaele, en later aan zijn verwondingen zou bezwijken. Het was een trieste, oneerlijke en verontrustende gebeurtenis, die heel de stad raakte.
Wat zoiets doet met de moeder van een kind kunnen we hier en nu niet samenvatten, maar geloof ons maar gewoon als we zeggen dat het verhaal van Ysanne (en haar vriendin en dochter) hartverscheurend is. Hun levens zijn verwoest. Ze hebben niet alleen Tim verloren, ze zijn ook in allerlei trajecten beland die je niemand gunt. Er is veel hulp, jazeker, maar dat verandert niets aan het grote verdriet en alle ellende. Het gewone leven weer oppakken zit er al helemaal niet in, niet op de korte termijn. De dingen zijn te donker nog. Er zijn nog veel te veel onbeantwoorde vragen. De pijn is er continu. Er zijn alleen maar slapeloze nachten.
Toch zijn er ook lichtpuntjes. Ysanne weet dat ze voorgoed is veranderd door dit verlies. Daardoor kan ze haar oude werk in de zorg misschien wel nooit meer hervatten, maar ze weet wel dat ze nu en in de toekomst meer wil doen voor anderen. Dat was ook de reden waarom we gisteren samen een theetje gingen drinken bij De Herberg: Ysanne is recent gestart met de actie ‘Noodpakketjes voor ouders in het ziekenhuis’, waarbij ze geld wil ophalen voor mensen die mee zullen maken wat zij, Joyce en Esmee ook meemaakten.
Hoe je als ouder op zo’n dag in een achtbaan belandt en uiteindelijk onvoorbereid in een groot ziekenhuis buiten de provincie zit, zonder spullen om je even op te frissen. Dat verhaal kun je lezen op de actiepagina op https://www.doneeractie.nl/noodpakketjes-voor-ouders-in-het-ziekenhuis/-61844. Als je een paar euro kunt missen is een bijdrage uiteraard welkom.
Verzachten kunnen we niks, maar we vinden het wel fijn om te zien dat Ysanne en haar geliefden de weg naar het positieve weer aan het zoeken zijn. Het zijn kleine dingen soms, die ervoor kunnen zorgen dat mensen de hoop in het hart koesteren. Neem nu kaartjes. Ysanne vertelde ook nog hoeveel mensen in de eerste weken na de dood van Tim kaartjes stuurden, met lieve woorden. Van buren tot wildvreemden: ze kregen er honderden. “Die kaartjes hebben ons echt de dagen door gedragen. Dat meen ik echt”, zei Ysanne. “Daar zijn we iedereen ontzettend dankbaar voor.”
Als buitenstaander heb je geen idee van het verdriet van een ander, zelfs niet als je het hele verhaal hebt gehoord. Veel mensen, wij ook, worden er ronduit onhandig van. Je beseft dat je de pijn niet kunt wegnemen. Maar je kunt wél een klein steentje bijdragen aan het versterken van de lichtpuntjes. Ook daarom delen we de actie van Ysanne graag hier.