Een rondje KFC Middelburg met Maarten Burgs
Afgelopen donderdag werden we bij KFC (Kentucky Fried Chicken) Middelburg zowel voor als achter de schermen rondgeleid door Maarten Burgs, de assistent manager van het restaurant.
Maar wacht nu eens even! Maarten Burgs? Is dat niet die gozer die een jaar of vier bij Seventy Seven achter de bar stond? Klopt als een bus! En juist zijn nieuwe functie vonden we dus een mooie gelegenheid om eens kennis te maken met de Middelburgse vestiging van dit grote fastfoodconcern. Toen Maarten vorig jaar vertelde dat hij de overstap ging maken waren we –en velen met ons- aanvankelijk verbaasd, maar zijn verklaring was zo helder als wat: hij wil graag hogerop in de horecawereld.
Hij zou bijvoorbeeld wel hotelmanager willen zijn, of een organisator van evenementen. Nu doet hij zulke dingen zo nu en dan ook, maar doorgroeien zonder ervaring bleek toch wat lastig. Iedereen weet dat je ontzettend veel leert als je achter een bar werkt, maar voor functies waarin je veel mensen moet aansturen wordt meestal toch meer gevraagd, vooral ervaring in vergelijkbare functies.
Als een ding afgelopen donderdag duidelijk werd, dan is het wel dat het met het opdoen van die ervaring wel goed zit bij KFC. Maarten volgde eerst een intern opleidingstraject van een paar maanden en ging twee maanden geleden echt aan de slag in Middelburg. Je staat er nooit zo bij stil, maar in zo’n functie krijg je enorm veel verantwoordelijkheden. Maarten stuurt niet alleen de 40 medewerkers aan (met hulp van zijn teamleiders), maar is ook verantwoordelijk voor de kwaliteit van de producten, het gebouw en alle facilitaire zaken, de administratieve kant van het geheel, enz. In het geval van KFC komen daar nog allerlei specifieke elementen bij. Er zijn allerlei bedrijfsregels- en voorschriften, regelmatige controles van kwaliteitsteams, HRM-dingen van de Amerikaanse school, enzovoort.
Een extra uitdaging in Middelburg is de marketing en positionering van de zaak. De KFC kent dagelijks een paar flinke pieken (bijvoorbeeld als het lunchpauze is bij de Scalda die tegenover het restaurant is gevestigd), maar ook genoeg momenten waarop het nog te rustig is. De Drive Thru zou ook wel wat drukker mogen. Die pieken maken de bedrijfsvoering er niet altijd eenvoudiger.
Zo legde Maarten uit dat de kip bij KFC om de dag vers binnenkomt. Hij liet de zakken met kip in de koelcellen zien en vertelde hoe die kip in de keuken van het restaurant wordt verwerkt. Uiteindelijk duurt het bakken van de kip zo’n 20 minuten, maar als dat eenmaal is gebeurd mag het product niet langer dan 20 tot 45 minuten in de schappen blijven liggen. Enerzijds wil je, als het dan opeens druk is, mensen niet eerst 20 minuten laten wachten op hun eten, anderzijds wil je ook niet met te veel onverkochte kip blijven zitten in de daluren. Het is nog niet zo eenvoudig om daar een goede balans in te vinden.
Maar Maarten heeft het enorm naar zijn zin. Hij leerde en leert erg veel, in korte tijd, vooral over de omgang met zo veel verschillende medewerkers. Uit de kroeg weten we nog dat Maarten weliswaar supergevat is, maar beslist geen druktemaker. Hij bewaarde altijd de rust. Dat doet hij bij KFC ook, maar soms moet hij ook streng zijn. Dat kan gewoon niet anders. In het verleden liet men de teugels regelmatig vieren, met als gevolg dat sommige medewerkers het niet meer zo nauw namen en soms uren te laat kwamen of zelfs helemaal niet kwamen opdagen. Zulke dingen kun je gewoon niet hebben. Dat is nu verleden tijd. Het is voor het team wel even wennen, dat nieuwe beleid, maar iedereen snapt ook wel dat het nodig is, als je het goed wilt doen als bedrijf.
Wij vonden het hoe dan ook mooi om Maarten nu eens in deze rol te zien. We moesten de neiging om een fluitje pils bij hem te bestellen weliswaar onderdrukken, maar toegegeven: die enorme sinas die hij voor ons tapte mocht er ook zijn. “Dit is zeker een kleine beker, Maarten?” We hebben hier geen kleine bekers”. Gaan we bij een volgend bezoekje die kip toch ook maar eens proberen 🙂
Geen zoekresultaten voor "{term}"
