“Hij hield van de stad en de stad hield van hem”
Het rode torentje boven de ingang van Cafe Tympaan. De beeldjes in de gevel van Cafe Rooie Oortjes en de zaal van Café Schuttershof. Het Hofje onder de Toren. De looplijnen in de bestrating van het Abdijplein. De fontein op de Balans. Het zijn zomaar een paar Middelburgse dingen die de meesten van ons waarschijnlijk vanzelfsprekend vinden, maar die er zonder de inzet van wijlen Jaap van Wallenburg, en zijn collega’s van Stichting Vrienden van Middelburg, niet meer zouden zijn geweest.
Zijn naam kenden we wel. In gesprekken met Middelburgers komt zijn naam nog altijd regelmatig voorbij. Maar wij hebben hem nooit persoonlijk ontmoet. Na 2001 kon dat ook niet meer. Toen kwam hij om het leven bij een tragisch verkeersongeluk bij Sint Laurens. Iedereen wist meteen dat het ging om Jaap. Hij reed in een rood eendje (een 2CV). Dat moet zelfs toen al een zeldzaamheid geweest zijn.
Maar nu krijgen we het leven en werk van Jaap opeens goed in het vizier dankzij zijn familie. Familie waarvan wij tot voor kort niet eens wisten dat het familie was. We kregen een berichtje van Rebecca de Booij, die ons vroeg of we belangstelling hadden voor wat knipsels en foto’s van haar oom Jaap. Dat hadden we zeker, maar wie was zij dan? De dochter van Corine de Bruyne! Corine kenden we natuurlijk, maar we wisten niet dat zij de zus was van Jaap. Maar toen de dwarsverbanden eenmaal duidelijker waren, was een afspraakje zo gemaakt. Een drankje bij De Herberg! Zusje Elize de Bruyne zou ook meekomen.
Het werd een gezellig middagje, met drie dames die het leven graag vieren. Corine wist uiteraard het meest te vertellen over Jaap, maar Rebecca en Elize bewaarden ook allerlei herinneringen aan hun oom. Als kinderen gingen ze bij hem thuis vaak op de Nintendo. “Hij had altijd het nieuwste van het nieuwste”. In die twee uurtjes hoorden we natuurlijk nog lang niet alles, maar we kregen een goede indruk van Jaaps enorme liefde voor Middelburg. Hij zette zich niet alleen in voor allerlei monumenten, maar hij inventariseerde ook alle huizennamen in het centrum, maakte vele foto’s (die deels zijn terug te vinden in de beeldbank van ZB Planbureau en Bibliotheek van Zeeland) en hij publiceerde van alles. Mensen die er meer over willen weten zouden het boekje “Het Monument in het midden’ eens moeten lezen. Wijlen P.J. Smallegange schreef dat samen met Jaap, de stichting bracht het uit na zijn overlijden).
Geestig vonden we ook dat Jaap in de jaren 90 een eigen winkeltje in bier had, op de Penninghoeksingel: De Bierefluiter. Jaap bracht toen al allerlei bieren met Middelburgse namen op de markt. De moeder van Wouter Joosse ontwierp de etiketten. Na zijn dood werd het Lange Jan Bier van toen nieuw leven ingeblazen in Desafinado Jazz Eetcafe. Opa van Wallenburg mocht het eerste biertje komen tappen, onder toeziend oog van Renny Minnaert en Theo Rietveld. Een prachtig eerbetoon!
Er valt nog wel meer te vertellen. Dat doen we later misschien nog. Over Jaap, over de loopbaan van zijn zus (ze werkte onder meer bij Trefcenter, Spruyt en De Groene Papagaay) én over de Vrienden van Middelburg. Want die bestaan nog steeds. Corine had horen waaien dat die stichting misschien zou ophouden te bestaan, maar toen we Peter Ingelse daarover belden leerden we dat het bestuur onlangs heeft besloten door te gaan. “Er zijn nog veel te veel dingen in Middelburg die het waard zijn om voor te knokken.”
Nu we meer hebben gelezen over die gevechten uit het verleden zijn we het daar helemaal mee eens. Het is veel makkelijker om dingen kapot te maken dan om ze weer in ere te herstellen. Jaap en zijn vrienden deden én doen goed werk. Een Middelburger naar ons hart. Het is super om nu alsnog kennis met hem te maken. Bedankt dames!
Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland ZB Planbureau en Bibliotheek van Zeeland.
Meer lezen in Krantenbank en Tijdschriftenbank:
https://tijdschriftenbankzeeland.nl/search?query=Jaap+van+wallenburg&period=&submit=zoeken
https://krantenbankzeeland.nl/search?query=%22Jaap+van+Wallenburg%22&period=&submit=zoeken