Ach, Jack, wat is het verdrietig dat je er niet meer bent, dat je de strijd niet hebt gewonnen. Je was gewoon nog veel te jong.
We hoorden het droevige nieuws gisteren, van een van je beste hardloopmaatjes. Juist van hem, die ook altijd zo enthousiast vertelde over al jullie tripjes naar hele en halve marathons, door heel Europa.
Met ons sprak je niet veel over sport, maar over muziek en andere dingen des te meer. Het was eigenlijk best gek dat wij pas in de afgelopen twee jaar écht aan de praat kwamen. Je was immers al vele jaren een begrip in cultureel Middelburg.
Gisteren keken we het filmpje, dat we vorige zomer met je maakten, nog twee keer terug. Je had kort daarvoor gehoord dat je ziek was, en je voelde je ook niet lekker. Je sprak daar heel openlijk over. En desondanks stond je ons graag te woord, om lachend en enthousiast te vertellen over het Jazzfestival in Middelburg. Dat je dat wilde en deed zegt veel over de man die je was, denken we. We hadden en hebben daar in ieder geval enorm veel respect voor.
‘Vanaf vandaag is alles anders’, lezen we nu. En zo is het. Voor de familie en de vrienden. Maar ook voor de stad, Jack. Jij hebt er ontzettend veel voor gedaan. Bedankt daarvoor!
Rust zacht.
We wensen Ursula, Chiel en Sanne, en alle andere nabestaanden heel veel sterkte met dit grote verlies.
Jack vorig jaar: