Vorige week, op maandag 21 november, is Jo Lampers-Volwerk op 105- jarige leeftijd overleden. Ze was de oudste inwoonster van Middelburg. We kenden haar niet persoonlijk, maar haar kleindochter Solange Volwerk kennen we al sinds de lagere school. We delen haar verhaal hier graag, als laatste eerbetoon aan deze kranige Middelburgse:
“Onlangs, op 14 oktober vierde ze haar 105e verjaardag in het bijzijn van haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Net als toen ze 100 werd kwam ook Burgemeester Harald M. Bergmann op bezoek. Oma Volwerk genoot daar van. Ze was dol op gezelligheid.
Jo is op 14 oktober 1917 in Oostkapelle geboren. Ze kwam uit een gezin met 14 kinderen. Zelf was ze nummer 12. Het gezin leefde in een hele andere tijd dan dat wij nu kennen. Er was in huis een kolenkachel en er waren geen elektrische apparaten. En op het dorp had alleen de huisarts een auto. Verder reed men met paard en wagen. Toen Jo 12 jaar was ging ze werken als huishoudster bij de huisarts van het dorp. Ze werkte daar 7 dagen per week van 07.00 uur tot 19.00 uur. Op zondag mocht ze eerder naar huis.
In 1939 trouwde Jo met Aren Volwerk. Dit was een schilder uit Sommelsdijk die in Grijpskerke was gaan werken. Bij de voetbal in Oostkapelle leerden Jo en Aren elkaar kennen. Ze verhuisden daarna naar Oude Tonge, waar ze 2 zonen kregen. Door de inundatie in 1944 kwam Oude Tonge onder water te staan. Noodgedwongen trok het gezin in bij de broer van Jo in Pijnacker. De jongste zoon van Jo en Aren was toen nog maar 14 dagen oud. Daarna hebben ze nog een tijd ingewoond bij een andere familie in Nootdorp.
Na de oorlog verhuisde het gezin naar Middelburg. Aren overleed op jonge leeftijd en zo is Jo ruim 54 jaar weduwe geweest.
Jo is eigenlijk altijd gezond geweest en was enorm dapper en zeer zelfstandig. Tot een aantal jaren terug heeft ze alles zelf gedaan. Boodschappen doen, eten koken, haar huis schoonmaken. En tot dat ze 99 jaar was fietste ze nog overal naar toe. Ze was dol op lezen. Dit heeft ze haar hele leven gedaan. Wekelijks bracht ze een bezoek aan de bibliotheek. Ook ging ze graag naar de markt, elke donderdag was ze hier te vinden.
Toen ze ruim 80 jaar was kreeg ze van haar oudste zoon een fax. Hij ging voor een paar jaar in Vietnam wonen en werken. Zo konden ze elkaar wekelijks een brief faxen. Jo vond dit fantastisch en vertelde altijd in geuren en kleuren hoe het apparaat werkte en over de brieven die eruit kwamen.
Jo was een enorm lieve moeder en oma. Tot op het laatst was ook haar mentale gezondheid goed. Ze genoot van het bezoek van haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. En iedereen genoot van de verhalen van vroeger.”
Petje af. Rust zacht, mevrouw Volwerk!
Foto’s: collectie Solange