-
Home
-
Verhalen
-
Jan en Elvira: twee iconen van Vogel Verhuizingen in Middelburg
Jan en Elvira: twee iconen van Vogel Verhuizingen in Middelburg
Twee jaar geleden schreven we over een aantal Middelburgse bedrijven waar we in het verleden zelf hebben gewerkt. Natuurlijk ontbrak ook Vogel Verhuizingen niet in het rijtje. “Over onze tijd als verhuizers vertellen we dertig jaar later nog altijd graag sterke verhalen”, stelden we toen. Een paar van die verhalen kun je lezen via de links onderaan dit stukje.
Nul verzuimdagen
Vandaag een vervolg op het bericht van toen, nu mét foto’s. Eerder deze week waren we eindelijk weer eens terug bij het bedrijf, voor het eerst in jaren. Van onze oude baas, Hans Haverkort, hadden we gehoord dat onze oud-collega Elvira Kommers volgende maand met pensioen gaat, na 48 jaar. En dat niet alleen: oud-collega Jan Lindenberg is op 11 april 40 jaar in dienst. “En hij heeft nul verzuimdagen”, voegde hij eraan toe. “Nul! Waar hoor je dat nog?” Een opmerkelijk gegeven inderdaad. Op naar de Oude Veerseweg!
Het bezoek was een feest van herkenning. Er is weliswaar veel veranderd, de afgelopen dertig jaar, maar Elvira zit nog steeds op de plek waar ze toen ook al zat. Boven de kantoren is nog altijd de kleine kantine te vinden, waar chauffeurs en bijrijders in de ochtend de klussen van de dag doornamen, en op vrijdag samen een biertje dronken. In de ontvangstruimte naast het kantoor, waar we in 1990 op sollicitatiegesprek gingen bij Hans, kletsten we gezellig bij.
Elvira
Het zal voor Elvira wel even wennen zijn, een leven zonder Vogel, maar ze is klaar voor het afscheid. Toen we haar vroegen naar de persoonlijke hoogte- of dieptepunten in al die jaren antwoordde ze dat dat er enorm veel zijn, om vervolgens te beginnen over haar eerste kennismaking met de oude Wim Vogel. Ze kwam te laat, op haar sollicitatiegesprek. De rest is geschiedenis, zeggen we dan met een grijns.
Elvira haalde ook herinneringen op aan de periode waarin firma Vogel ook pakketdiensten verzorgde voor Middelburg en omstreken. “We kregen ook altijd veel pakketten voor elektronicazaak Fabro, allemaal onder rembours. Het was soms zo gek dat ik wel 40.000 gulden op kantoor had. Normaal bracht Wim dat naar de bank, maar als hij op de camping zat nam ik het maar mee naar huis. Fietste ik daar over het Jaagpad, met zeen enorm bedrag in zo’n ouderwetse, leren schooltas. Daar dacht je gewoon niet over na.”
Jan
Veel herinneringen van Jan hebben betrekking op verhuizingen. Hij heeft er, als chauffeur, duizenden verzorgd in die veertig jaar. Jan begon ooit als magazijnmedewerker van Trefcenter. Die supermarkt huurde een loods van Vogel. Toen de keten die manier van werken dreigde te gaan staken stapte Jan over naar Vogel. Daar konden ze wel een chauffeur gebruiken. Een van de klussen die hem nog goed bijstaat is er eentje uit zijn beginperiode: de verhuizing van een gerestaureerd scheepsmodel van een paar meter groot, van het Maritiem Museum naar Zeeland. Zo’n schip, met al die uitstekende delen, zet je niet even vast met een spanbandje.
Het werd een zéér voorzichtig reisje. De restaurateur, die meereed met Jan, wilde om de haverklap stoppen om te kijken of het schip nog heel was. De reis duurde daarom zó lang dat de fotograaf van de PZC, die klaar zou staan bij aankomst, al was verdwenen. De vogel was gevlogen, zou je kunnen grappen.
Vogel 2023
We kregen uiteraard ook een rondleiding door de loodsen. Daar zagen we dat de oudste opslagboxen van het bedrijf ook nog steeds in bedrijf zijn, maar dat Vogel sinds 2005 ook Self Storage biedt, onder de noemer Inboedelhotel Vogel. Klanten hebben zo altijd toegang tot hun spullen, via een ingang aan de zijkant, die wordt bediend met een pasje.
Aan de manier waarop er verhuisd wordt is niet zo gek veel veranderd. Er wordt nu wel meer gewerkt met flexkrachten, of samengewerkt met andere verhuisbedrijven, zoals met de collega’s die ook zijn aangesloten bij Mondial Movers Nederland, maar in grote lijnen is de werkwijze nog steeds zoals toen. Het wagenpark is uiteraard wel veranderd. De oude dieseltank is al jaren weg. Een caddy en een kleine vrachtwagen zagen we nu bij een laadpaal staan. Op het terrein stond ook de vrachtwagen waar Jan nu meestal op rijdt, een gloednieuwe DAF. We misten iets. Aaah ja! Deze truck heeft dus gewoon geen spiegels meer, maar een camerasysteem rondom. Andere tijden!
De humor zit er ook nog in bij Vogel. Naar aanleiding van de door Feyenoord gewonnen klassieker werd er net een taart bezorgd, met de uitslag erop. Voor de ajacied in het team natuurlijk, van ene ‘Geert Ruida’.
Niet meer doen
En daarmee komen we toch ook nog uit bij de directie. Hans Haverkort, getrouwd met Wim’s dochter Marlies Haverkort Vogel, is officieel al met pensioen. Maar net als wijlen zijn schoonvader kan hij het niet laten mee te blijven helpen in het bedrijf. Hij is er eigenlijk nog alle dagen van de week. Zijn opvolger, zoon Geert, kijkt er niet van op. Als vierde generatie weet hij donders goed, hoe zijn vader en opa’s in de wedstrijd zaten en zitten.
Het mooie is dat Hans ook snapt dat zijn kinderen het anders doen. “Nu vinden ze vier dagen werken in de week eigenlijk al mooi zat. Ze willen ook van het leven genieten hè? Die andere is nu weer op skivakantie met zijn makkers, terwijl hij dit jaar al een keer was geweest!”
Dat deed ons weer even denken aan die ene keer dat we ons ziek durfden te melden. We hadden het echt te bont gemaakt, de avond ervoor. Toen we een dag later de kantine betraden zei Hans alleen maar “dat doen we niet meer hè!” Nooit meer gedaan ook. Opeens vragen we ons af of hij dat in 1983 ook tegen Jan heeft gezegd.
Gefeliciteerd Jan, met je jubileum. Gefeliciteerd team Vogel, met het 95-jarig bestaan. En gefeliciteerd Elvira, met je pensioen. Geniet ervan!
Nóg meer Vogel? Voor de liefhebbers:
Vogel bij Mondial Movers
Vogel in de PZC
Samen Vrijwillig
Vogel bij Sinke Komejan
Geen zoekresultaten voor "{term}"
