Ai. Het doet altijd even zeer om mooie bomen te zien verdwijnen, zeker als ze al jaren op prominente plekken stonden. Vandaag is een van de drie paardenkastanjes, op de hoek van de Koorkerkstraat en het Koorkerkhof, geveld.
Dit was geen discussie. De boom was dood. Toen we het even na gingen vragen bij Betiana en Prospèr legden ze uit dat het al jarenlang niet goed ging met de boom. Er vielen onder meer regelmatig grote takken af. Gevaarlijke situaties dus.
Het goede nieuws is dat er weer een boom voor terug zal worden geplant. Details daarover zijn ons nog niet bekend, maar dat komt vast goed: in de archieven van de Gemeenteraad lezen we over een recent akkoord over de zogenoemde dubbele herplantplicht bij het kappen van gemeentelijke bomen.
We hebben ook nog even gekeken hoe oud deze kastanje is geworden, maar dat hebben we niet 1-2-3 kunnen vinden. Feit is wel dat we de bomen nog niet zien op foto’s van 1940, maar wél op een beeld van 1949. De drie zijn dus vermoedelijk geplant tijdens of kort na de Tweede Wereldoorlog.
Interessant is dat de nu verdwenen kastanje wel vaker werd bedreigd. In 1969 hadden zo’n tachtig bomen het taai door gasleidingen in de grond, in 2003 was er veel te doen over de vernielde wortels van de bomen, bij de aanleg van de ronde zitbankjes bij de bomen, en weer een jaar later waarde er een geheimzinnige ziekte rond. Of de dood van deze boom daar ook maar iets mee heeft te maken durven wij niet te zeggen, maar feit is dat hij nu definitief het loodje heeft gelegd. Op naar het grote bomenwalhalla.
Gerelateerd:
Over de verdwenen bierbrouwerij en likeurstokerij onder de Lange Jan in Middelburg
Historische foto’s en krantenknipsels: Beeldbank en Krantenbank Zeeland ZB.
Foto’s ochtend: Betiana.