In de serie ‘Middelburgse bedrijven van toen’ vandaag aandacht voor de voormalige meelfabriek, die ooit stond op de plek waar nu zaadschoningbedrijf Dutch Cleaning Mill is gevestigd.
De fabriek werd in 1889 gebouwd voor een ondernemer uit Goes, die in zijn eigen stad een eerdere meelfabriek in vlammen zag opgaan. Het Kanaal door Walcheren en de spoorlijn waren nog niet zo lang daarvoor aangelegd. Het waren mooie, nieuwe transportmogelijkheden, die ondernemers nieuwe kansen boden.
Het terrein bij de Meelfabriek was voor de Tweede Wereldoorlog ook decennialang een sportterrein, voor diverse Middelburgse verenigingen. Aanvankelijk was het een terrein zonder faciliteiten (het omkleden gebeurde in Du Commerce), maar later kwam er alsnog een kleedkamer. Een kantine was er ook. Drinkt Amstelbieren!
Voor de rest van de geschiedenis citeren we graag Toon Franken, een liefhebber van industrieel erfgoed. Hij bezocht DCM in 2011, en maakte er een flinke serie foto’s. Dat dachten wij in 2019 ook te gaan doen, toen we op bezoek waren bij Daisy Buijs, maar daar werd helaas een stokje voor gestoken.
Geschiedenis Meelfabriek door Toon Franken
De silo werd in 1889 gebouwd voor de firma Weduwe J.H.C. Kakebeeke uit Goes, oorspronkelijk als onderdeel van een stoomwalsenmeelfabriek. In 1916 werd dit bedrijf overgenomen door de NV Meelfabrieken der Nederlandse Bakkerijen. In 1938 werd de productie in Middelburg gestaakt, omdat de overige vestigingen de vraag naar meel gemakkelijk aan konden.
Toen in november 1944 een Duits munitieschip nabij de meelfabriek tot ontploffing werd gebracht door de geallieerden, bleef er van de fabriek zelf niets meer over. Van de nabijgelegen silo werd alleen het dak afgerukt, dat later werd hersteld.
In 1953 richtte de in Kortgene wonende oud-Middelburger Mullié de Coöperatieve Silovereniging Middelburg op voor de Noord-Bevelandse boeren die, buiten hun silo in Kortgene, behoefte hadden aan reservecapaciteit. Zij vonden deze in de leegstaande, door oorlogshandelingen beschadigde silo van de voormalige meelfabriek in Middelburg.
Aangezien het goedkoper was deze silo op te knappen dan een nieuwe te bouwen, was het mogelijk de opslag tegen gunstige tarieven te verzorgen. Dit trok ook veel buitenlandse klanten aan, die met hun graanschepen over het Kanaal door Walcheren voeren.
Het historisch uiterlijk van baksteen uit 1889 verdween in de jaren negentig van de vorige eeuw achter grijze kunststofplaten – op de bovenkant na – om de twee naast elkaar staande silo’s een uniform uiterlijk te geven. De silo heeft een opslagcapaciteit van ruim 2.000 ton, verdeeld over 16 cellen, die elk circa 130 ton graan kunnen bevatten.
In 1955 kwam de silo in het bezit van de Coöperatieve Bewerkingsvereniging Peulvruchtencentrum Zuid-West Nederland, kortweg CPC genoemd. Doel van de vereniging was de exploitatie van silo’s voor de opslag van peulvruchten en andere land- en tuinbouwproducten. Tegenwoordig is de silo eigendom van een bedrijf dat zaaizaad schoont, Dutch Cleaning Mill, afgekort DCM.
Bronnen
De foto’s zijn afkomstig uit diverse bronnen. Uiteraard de collectie van het Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen in de Beeldbank van het Zeeuws Archief en ZB Beeldbank Zeeland van ZB Bibliotheek van Zeeland. Verder foto’s van Toon Franken en Jan Simonse, Middelburg Dronk en knipsels uit ZB Tijdschriften- en Krantenbank Zeeland.
Meer lezen:
https://wijzijndestad.com/verhalen/?s=bedrijven%20toen
https://middelburgdronk.nl/wiki/Meelfabriek
https://nl.wikipedia.org/wiki/Meelfabriek