-
Home
-
Verhalen
-
Mooie Middelburgse Marktherinneringen: op bezoek bij meneer en mevrouw Bos
Mooie Middelburgse Marktherinneringen: op bezoek bij meneer en mevrouw Bos
Kijk, dit is nu iets waar we heel blij mee zijn!
Weet je nog, dat we ruim een maand geleden schreven over dat geheel gerenoveerde ‘huis achter de bank’ in de Keldermansstraat? Bij dat bericht plaatsen we ook een foto van de panden aan Markt 3 en 5, in 1947. De winkel Bos Bazar was daar toen gevestigd. In de reacties viel vooral op dat mensen over die winkel niet zo gek veel meer wisten.
We dachten er verder niet meer aan, maar tijdens ons bezoekje aan de stadsgidsen, twee weken geleden, werden we opeens gebeld door mevrouw Bos. Nota bene precies op het moment dat we recht voor het gebouw van de ABN AMRO op de Markt stonden. Mevrouw Bos vertelde dat ze is getrouwd met meneer Aart Bos, de laatste nog levende telg van de familie die de winkel in kwestie runde. Of we er misschien voor voelden om kennis te komen maken?
Maar natuurlijk! Geweldig!
Afgelopen vrijdag gingen we op bezoek in de Meestoof, waar meneer en mevrouw Bos al sinds 1993 wonen. We werden hartelijk ontvangen door het stel. Ondanks hun hoge leeftijden (92 en 84) bleken ze beiden nog vol energie en vrolijkheid te zitten én over goede geheugens te beschikken. Wat een rijkdom!
Samen legden ze uit dat ze ooit naast elkaar woonden, in de bovenwoningen van Markt 3 en 5, die toen net waren gebouwd in het kader van de wederopbouw van de Markt. Pas veel later, in een dokterspraktijk in Friesland, liepen ze elkaar weer tegen het lijf en kregen ze uiteindelijk een relatie, omdat mevrouw Bos iemand zocht als partner voor een huwelijksfeest.
Meneer Bos vertelde dat de winkel van zijn ouders ooit was begonnen in het pand aan Lange Noordstraat C 17, ongeveer op de plek waar nu Silvy’s gusti e sapori is gevestigd. In oude kranten vonden we terug dat de opening in 1929, toen nog onder de naam Magazijn Bos. Volgens meneer Bos was het een mooi pand, met twee verdiepingen. Beneden kon je terecht voor allerlei luxe artikelen, op de eerste etage stond voornamelijk speelgoed.
In de oorlog gingen de panden in vlammen op. De winkel heropende een paar maanden later in een noodpand aan Dam nummer 8. Ná de oorlog verhuisde de winkel naar Markt 3, om daar tot halverwege de jaren vijftig te blijven zitten. Dat was ook de tijd dat meneer en mevrouw Bos als kinderen met een leeftijdsverschil van acht jaar, naast elkaar kwamen te wonen.
Mevrouw Bos was de dochter van de directeur van de Amsterdamsche Bank, de heer Weijburg. Hij was in 1940 benoemd. Eerst woonde haar familie op het Molenwater (naast het pand van de Gestapo, op nummer 113), later verkaste het gezin tijdelijk naar de conciërgewoning waar ons stukje van vorige maand over ging. Toen de panden op de Markt klaar waren werd dát de woning van de Weijburgs.
Mevrouw had nog allerlei herinneringen aan de woning en de directe omgeving. Het zijn er te veel om ze hier allemaal te vermelden. Van een bezoekje van Koningin Juliana tot de periode van de inundatie toen er maar liefst tachtig mensen van heel Walcheren werden opgenomen als logés. Dát verhaal heeft Jacques Cats opgetekend in het boek ‘De dag dat de generaal huilde’. Of zijn we nu mis en staat het in het boek ‘Chocolade, witbrood en tranen’? Dat gaan we binnenkort wel even na in de bibliotheek!
Eind jaren 40 vertrokken meneer en mevrouw Bos uit Zeeland. De vader van mevrouw werd benoemd in Groningen, Aart Bos was druk met al zijn studies. Hij zat in Delft, Leiden en Amsterdam en waar hij eigenlijk droomde van een loopbaan als pianist (meneer speelt behalve piano en accordeon ook viool) werd hij uiteindelijk arts. Hij werkte onder meer dertig jaar in het ziekenhuis van Leeuwarden. Desondanks speelde meneer Bos wel veel. Van echte klassieke muziek tot entertainment. Hij speelde in bands van de HBS, maar hij begeleidde ooit ook Jetty Pearl, ‘de Nederlandse Vera Lynn’.
Het was eigenlijk nooit de bedoeling om terug te keren naar Zeeland, maar voor het appartement aan de Meestoof gingen de twee uiteindelijk toch overstag. Meneer was dol op zijn grote tuin in Leeuwarden, maar niet in het onderhouden ervan. Hij vertelde het met een gulle lach.
We weten nu weer veel meer, maar ondertussen zijn er ook weer allerlei nieuwe vragen bijgekomen. Meneer Bos vertelde bijvoorbeeld dat zijn moeder Maria Pieternella Fastenau was, van de gelijknamige en vergelijkbare winkel in de Langeviele. Het ging ook nog over wegvallende concurrentie door de grote brand in de Lange Delft, in 1929.
Heel veel extra (duidelijke) foto’s van de winkel hebben we nog niet kunnen vinden. Er zijn er een paar van de Noordstraat in die tijd, waarop een glimp van de zaak is te zien. Het pand op de Markt is wel vaak vastgelegd, maar in die periode vooral op de achtergrond, tijdens grote evenementen in Middelburg.
Het geeft allemaal niets. Wij vinden het vooral super dat we met deze twee aardige en nuchtere mensen kennis hebben mogen maken. En dat allemaal dankzij die ene foto, die hen zo raakte. Ze kregen die in geprinte vorm onder ogen, dankzij hun dochter. Die hebben we dan weer niet ontmoet, maar ook haar danken we hartelijk!
Gerelateerd:
Een tweede leven voor ‘het huis achter de bank’ in de Keldermansstraat
Historische foto’s en krantenknipsels: Beeld- en Krantenbank Zeeland, ZB Planbureau en Bibliotheek van Zeeland.
Geen zoekresultaten voor "{term}"
