array(25) {
  [0]=>
  int(31682)
  [1]=>
  int(31688)
  [2]=>
  int(31692)
  [3]=>
  int(31699)
  [4]=>
  int(31705)
  [5]=>
  int(31709)
  [6]=>
  int(31712)
  [7]=>
  int(31716)
  [8]=>
  int(31720)
  [9]=>
  int(31726)
  [10]=>
  int(31729)
  [11]=>
  int(31733)
  [12]=>
  int(31737)
  [13]=>
  int(31741)
  [14]=>
  int(31745)
  [15]=>
  int(31749)
  [16]=>
  int(31753)
  [17]=>
  int(31757)
  [18]=>
  int(31761)
  [19]=>
  int(31763)
  [20]=>
  int(31765)
  [21]=>
  int(31767)
  [22]=>
  int(31769)
  [23]=>
  int(31771)
  [24]=>
  int(31772)
}

Op bezoek bij Jo Dumon Tak in Panorama Walcheren

Wij komen niet zo vaak in de Machinefabriek in Vlissingen maar áls we er zijn heeft dat meestal iets te maken met Middelburg. Anderhalf jaar terug waren we daar voor een bezoekje aan de ijsbaan die er toen lag, op initiatief van Middelburg Patrick Gabriëlse van Vita Event. Vorige maand waren we bij Cuisine Machine, waar we constateerden dat er ook behoorlijk wat Middelburgse ondernemers bij het evenement betrokken waren. Vanochtend waren we er weer, om nu eindelijk eens Panorama Walcheren, waar de in Middelburg wonende schilder Jo Dumon Tak al bijna zes jaar aan werkt, te bewonderen. De directe aanleiding daarvoor was het feit dat Jo onlangs is begonnen aan een panorama van Middelburg. Daar wilden we natuurlijk graag meer over weten.

Met Jo hadden we alleen even telefonisch contact gehad, dus we wisten niet goed wat we konden verwachten vanochtend. Zou het een kunstenaar zijn die liever niet gestoord wordt, als hij aan het werk is? Later vertelde hij dat hij er inderdaad ook regelmatig voor kiest om te werken op rustige momenten, zonder afleiding, maar ons bezoek vandaag was geen enkel probleem. Jo ontving ons zeer hartelijk en gaf met plezier antwoord op alle vragen die we hem stelden. Of hij misschien familie was van Pieter Dumon Tak, die tussen 1915 en 1933 burgemeester was van Middelburg? “Jazeker, dat is mijn overgrootvader! Mijn zoon is naar hem vernoemd. Vaders die Pieter heetten noemden hun zoon Johannes en die Johannessen noemen hun eigen zoon dan weer Pieter.” Geinig toch?

Maar we kwamen voor het werk van Jo. Op een enorm doek zagen we inderdaad al de contouren van het zo bekende silhouet van onze stad. Toen we vroegen wanneer hij met dit panorama klaar denkt te zijn zei hij dat hij uitgaat van ongeveer een jaar, maar dat hij daarbij wel een slag om de arm houdt. Hij nam ons daarop mee naar de expositieruimte, waar hij de panorama’s die hij eerder maakte liet zien. Die van Veere vergde 3 maanden voorbereidingstijd, maar het daadwerkelijke schilderen nam slechts 15 dagen in beslag. Bij het recent opgeleverde panorama van het Oranjebos bij Oostkapelle duurde dat allemaal veel langer, tegen de verwachting van Jo zelf in.

En allemachtig, wat zijn die schilderijen prachtig! Die van Veere en het bos maakten al indruk, maar toen we de doeken van de Vlissingse boulevard zagen werden we gewoon een beetje stil, zo mooi vonden we die. Jo vertelde dat sommige mensen zo ontroerd zijn door de aanblik dat ze even een traantje weg moeten pinken. We geloofden hem meteen. Niet iedereen zal dat zo ervaren, maar één ding weten wij nu wel: wij zullen een bezoek aan Panorama Walcheren in de toekomst aanbevelen bij iedereen die iets moois van of op Walcheren wil zien. Ook bij mensen die niet zo snel geneigd zijn exposities of kunstmusea te bezoeken. Juist bij die mensen misschien wel.

Wat wij extra leuk vonden vanochtend was de houding van Jo. Hij is zonder meer trots op wat hij doet, maar het lijkt ons wel een man die met beide benen op de grond staat. Zo vertelde hij zonder wrok over bepaalde mensen die zijn werk negeren, maar ook over het werk dat hij jaren geleden deed, toen hij nog niet full-time schilderde. Hij bleek onze gezichten nota bene te kennen van 12 jaar geleden, toen hij een keuken bij ons installeerde in opdracht van van Belle Meubelen. Dat hij zich dat nog herinnerde!
Die open houding betekent overigens niet dat Jo niet kritisch is op zijn eigen werk. In het atelier zagen we ook een groot doek, met daarop een verzonnen tafereel waarin Michiel de Ruyter en Rembrandt van Rijn samen zijn te zien bij een schip in de Vlissingse haven. Om allerlei redenen staat Jo niet achter dat schilderij, omdat bepaalde dingen naar zijn zeggen niet kloppen. Dat schilderij zal zijn signatuur dus ook nooit dragen. Dat wilden we best begrijpen, maar wij zagen met onze lekenogen toch vooral een schitterend doek, dat ook in een MuZEEum niet zou misstaan. Maar dat zal wel aan ons liggen.

Enfin, we dwalen af. Kern van de zaak is dat Panorama Walcheren een bezoek zonder meer waard is. En nu we de rest hebben gezien hebben we er alle vertrouwen in dat dat panorama van Middelburg ook fantastisch gaat worden. Mocht de Machinefabriek ooit toch nog gesloopt gaan worden, dan moest de gemeente Middelburg die maar een mooi plekje in de Oostkerk geven. Of zoiets dan toch 🙂

Meer lezen en kijken:

http://www.panoramawalcheren.nl

http://www.refdag.nl/nieuws/binnenland/schilder_jo_dumon_tak_werkt_aan_een_panorama_walcheren_1_906434

http://www.omroepzeeland.nl/tag/panorama-walcheren

Foto en knipsel Pieter Dumon Tak: https://digitaal.dezb.nl

Volgende verhalen

Afbeelding #000 voor het verhaal Blij worden van een schaakspel op Plein 1940
Blij worden van een schaakspel op Plein 1940

Ok, het is misschien iets persoonlijks, maar toen wij zojuist dit grote schaakbord van De Burcht op Plein 1940 zagen, schoot er een golf van enthousiasme door ons heen. Dit […]

22 jun 2016
Afbeelding #000 voor het verhaal Aandacht voor Ton Stanowicki in De Bode
Aandacht voor Ton Stanowicki in De Bode

Het lijkt zo vanzelfsprekend, dat (beroeps-) fotografen anno 2016 hun werk ook online delen, maar dat is het niet hoor. Daarom zijn wij erg blij met iemand als Ton Stanowicki, […]

22 jun 2016
Afbeelding #000 voor het verhaal Die Lange en de maan
Die Lange en de maan

Deze prachtige foto, van de maan achter de Lange Jan, werd gisteravond genomen door Rianne Geelhoed. Met dank aan Omroep Zeeland voor het delen op onze pagina.

22 jun 2016