-
Home
-
Verhalen
-
Op bezoek bij ‘Samenwerken met je paard’ in Middelburg
Op bezoek bij ‘Samenwerken met je paard’ in Middelburg
Paarden zijn prachtige dieren, maar ze zijn ook groot. En sterk. En wat de kenners er ook over zeggen: wij denken dat paarden ook de baas zijn, als ze daar zin in hebben. Daarom blijven we doorgaans op veilige afstand, in de buurt van een weide, of als we gaan kijken bij het ringrijden in de stad. Maar paardrijden hoeft niet op onze bucketlist. Ooit reden we mee in een tochtje van een Franse manege, op misschien wel het rustigste (of zelfs sloomste) paard ooit. Dalton heette ‘ie. Dat ging hartstikke goed. Bij ieder blaadje of sprietje dat hij zag hield hij halt, om er even aan te knabbelen. En wij maar roepen steeds: “Viens, Dalton! Allez, Dalton!” Maar stiekem waren we allang blij dat ‘ie lekker stilstond. Dat ging hard zat.
Maar het moge duidelijk zijn: toen we onlangs werden uitgenodigd door Leontien van den Hoek en Joyce Puister, om deel te nemen aan een paardencoachsessie van Samenwerken met je paard aan de Golsteinseweg (in de buurt van Schellach), stonden wij niet meteen te, uhm, trappelen. Maar we waren wel geïntrigeerd, omdat we ons niet nog niet zoveel konden voorstellen bij paardencoaching. We vroegen daarom of we gewoon eens konden komen kijken. We waren van harte welkom.
Die middag waren er, naast Joyce en Leontien, drie deelnemers. Zij hadden allemaal verschillende redenen om deel te nemen. De een wilde af van haar vrees voor paarden, de ander was benieuwd of paardencoaching een bijdrage zou kunnen leveren aan het leren omgaan met een kwestie uit haar privéleven. Waren de dames daarvoor aan het goede adres bij SMJP? Wij denken van wel. Op http://samenwerkenmetjepaard.nl/coaching staat het uitgelegd. Paardencoaching gaat uit van de gevoeligheid van de paard voor de directe omgeving. Dat kan de kudde zijn, maar ook mensen. De coach vertaalt het gedrag van het paard in aanwezigheid van de deelnemer naar de ‘welgesteldheid’ van die persoon. Elders lezen we:
“Het bijzondere aan paarden is dat ze geen onderscheid maken tussen een mens of een dier. Zodra ze in contact worden gebracht met een persoon, reageren ze vanuit hun natuur op de spanning en uitstraling die dit ‘nieuwe kuddelid’ met zich meedraagt. Als ze opmerken dat deze persoon ‘koliek’ (buikkramp of buikpijn) heeft, gaan ze proberen om te helpen. Dit doen ze weer vanuit hun perspectief om samen zo veilig mogelijk te zijn en om te kunnen vluchten bij mogelijk gevaar.”
Sceptisch als we vaak zijn vonden we het toch interessant om te kijken hoe het precies werkte. Toen de eerste vrouw de wei betrad kwam het paard meteen naar haar toe. Even later ging het dier staan grazen op een plekje waar niets te grazen viel. Daar werd de eerste vraag aan gekoppeld. Weer wat later draaide het paard 180 graden en stond het met de kont naar ons toe. We vroegen op fluistertoon aan Joyce of je dat als afwijzing kunt of zou moeten interpreteren. Zij lachte en zei: “je kunt je ook afvragen wat het over jullie zegt dat jullie het zien als afwijzing.” Daar had ze natuurlijk een goed punt.
Wij kunnen uiteraard niet zeggen of paardencoaching iets voor jou is. Er is misschien maar één manier om dat te ontdekken: een keertje uitproberen of vragen of je ook eens mag komen kijken. Als je alleen paardrijles wilt kan dat ook. Joyce heeft meerdere paarden bij de stal, met een leuk uitzicht op Middelburg en de Lange Jan. Bij Leontien, die haar praktijk heeft in Nieuw-Middelburg, kun je ook voor andere dingen terecht. Zij doet ook kinder- en opvoedcoaching. Samenwerken met je paard is dus eigenlijk ook een samenwerking tussen twee bedrijfjes, geinig toch?
Hoe dan ook: in november en december zijn er weer een paar sessies:
http://samenwerkenmetjepaard.nl/coaching
Geen zoekresultaten voor "{term}"
