We gaan voor een nieuwe serie op Wij zijn De Stad!
Toen we een paar weken geleden op pad waren met Martin Maranus en Marco van der Knaap van M2 Makelaars zeiden we al dat we het altíjd leuk vinden om kijkjes te nemen in bijzondere Middelburgse panden of straten om er vervolgens over te schrijven. Martin en Marco zien dat als een leuke aanvulling op hun eigen werk en lieten weten dat zo’n item eens per maand zeker mogelijk is.
Gisteren bezochten we, deze keer met Martin, een gemeentelijk monument dat net in de verkoop is gegaan: Seisbolwerk 10. Op hun website omschrijft M2 het als een ‘in Jugendstil gebouwde woning die zeer veel ruimte heeft en die nog vele originele elementen bevat, zoals paneel- en schuifdeuren, haardpartijen en stukplafonds’. Het is inderdaad een fraai pand, met veel bijzondere details. Op https://www.m2makelaars.nl/object/34724-seisbolwerk-10-4331-rd-middelburg/ kun je alles nalezen. Op https://youtu.be/pJvGO-6JfVU de virtuele rondleiding door M2.
Maar hoe tof het pand zelf ook moge zijn: gisteren gingen we nog nét wat meer op in de omgeving van het huis. Het Seisbolwerk is een bijzondere straat. Er staan maar een paar woningen in het stukje tussen Klein Vlaanderen en het bolwerk, maar het stuk erachter, op datzelfde bolwerk, hoort er dus ook nog bij. Vanuit de schuur achterin de tuin loop je dan ook zó de bosjes in.
Toen de huidige bewoners, de familie Mersie, uitlegden dat het straatje vroeger direct uitkwam op de Seisbuitenbrug begonnen we het een beetje te snappen. Vanochtend hebben we eens goed gesnuffeld in de Beeld- en Krantenbank van de ZB en leerden we dat de brug in 1953 werd verplaatst. Later, in de jaren 70, is de brug ook nog eens verbreed, tijdens de aanleg van de Tangent.
Pieter Jan Mersie vertelde ook over de heuvel vóór het huis. In de jaren 20 en 50 waren er plannen om die bult af te graven, voor een beter uitzicht, om te asfalteren of zelfs voor de aanleg van een evenemententerreintje, maar daar werden keer op keer stokjes voor gestoken. De heuvel, die ook wel ‘De Bult’ wordt genoemd, is een van de oudste stukken van het bolwerk, en bleef dus behouden als cultureel erfgoed. De laatste afbeeldingen zijn een paar uitsnedes van oude kaarten en foto’s. Die geven een indruk van de plek in vroeger tijden.
Als je nog verder terug wilt in de tijd zou je eens kunnen kijken naar het stukje over de oude (tweede) Seispoort, op Middelburg Dronk: https://middelburgdronk.nl/wiki/Stadspoorten#Seispoort. Ook leuk om te lezen: het verhaal van de ijskelder die vroeger achter het huis lag, of anders dat boeiende artikel over ‘The Middelburg Margarine Works’:
https://tijdschriftenbankzeeland.nl/issue/wet/1998-01-01/edition/0/page/19
https://tijdschriftenbankzeeland.nl/issue/wet/2002-04-01/edition/0/page/11
Heerlijk toch, om zo af te dwalen? Voor ons krijgt zo’n klein stukje van de stad dan opeens een heel andere lading. Het is niet alleen een groene omgeving maar ook een historische. Wij houden ervan. De familie Mersie overigens ook. Zij verhuizen vooral omdat ze hun nieuwe droomhuis nu elders hebben gevonden en omdat de kinderen het huis uit zijn. Ze zullen wel even moeten wennen na 28 plezierige jaren op het Seisbolwerk, maar ze gáán er gewoon voor.
We wensen hen alvast veel woonplezier straks en danken hen hartelijk voor de gastvrijheid!
Martin over het huis: op YouTube.
Gerelateerd:
Op pad met M2 Makelaars: een live bezichtiging op de Noordweg in Middelburg
Historische foto’s en krantenknipsels: Beeldbank en Krantenbank Zeeland, ZB Planbureau en Bibliotheek van Zeeland