Hoeveel mensen met mooie Middelburgse verhalen we dit jaar al hebben gesproken is moeilijk te zeggen, maar het zijn er honderden. Een van de mooiste was misschien wel de man die niet zo nodig met naam en toenaam op internet hoeft, maar die werkelijk vól verhalen zit.
Een van zijn mooiste verhalen was het relaas van zijn jeugd in de omgeving van de Bree-, Brak- en Nederstraat. In die eerste straat kwam hij ter wereld in 1936. Hij bleef er wonen tot 1953, waarna het gezin verhuisde naar het Oud Arnemuidsvoetpad.
Als kind speelde hij met zijn makkers in een omgeving die voor een groot deel verwoest was. Het Entrepot op de Rotterdamsekaai lag bijvoorbeeld volledig aan gort. Maar volgens hem was de Breestraat ondanks die ellende erg levendig in die tijd. Er waren drie slepers gevestigd, een bakker en een slager. Een fietsenhandel. De drankenhandel van de Vlieger.
Gek genoeg zijn er in de bekende beeldbanken niet veel beelden te vinden uit die periode. Maar bijgaande foto’s geven hopelijk een indruk. De omgeving in de jaren 40, 50 en 60. Bij dat derde fotootje, van het opruimen van bunkers op de hoek van de Schuitvlotstraat en de Rotterdamsekaai, moeten we denken aan een van de verhalen van die middag.
Hij vertelde hoe groepen jongens, die straten of buurten vertegenwoordig, behoorlijk stevig knokten met elkaar. Er werd met stenen gegooid (die lagen er immers volop) en soms werden tegenstanders zelfs gevangen genomen. Dat zal de tijdgeest wel geweest zijn. Maar zie je het voor je? De Breestraat tegen de Nieuwe Haven. Hard tegen hard. In oorlogstijd. “Het leven speelde zich buiten af, jongeman.”
Met een glimlach denken we terug aan deze Middelburger. Omdat hij nog zoveel wist én graag vertelt. Misschien ook wel omdat we zelf een paar jaar in de Breestraat woonden. Om te koesteren, hoe dan ook.
Foto’s: Beeldbank Zeeland ZB Planbureau en Bibliotheek van Zeeland, Beeldbank Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.
Gerelateerd:
https://wijzijndestad.com/verhalen/de-verdwenen-straten-van-middelburg/