“Alle impressies van de Zuidsingel zijn klaar”
Aanstaande donderdag begint de zogenoemde pre-sale van de appartementen en woningen van het project Zuidsingel Middelburg. Bouwbedrijf Heijmans geeft op de website van het project regelmatig updates over dat project, dus ook over de start van de verkoop van de woningen.
Er zijn genoeg mensen die het tijdelijke grasveld in ‘de bouwput’, zoals het terrein van voormalige kazerne al zeker sinds 2005 wordt genoemd, zullen gaan missen, maar we spraken ook al verschillende mensen die veel belangstelling hebben voor de toekomstige appartementen. Het zou ons niet verbazen als het snel is uitverkocht. Het is groot, zeker, maar zo met die binnentuin ziet het er wel fraai uit. En de kazerne was ook groot, weten we nog heel goed.
Nog één keer omzien
Toch kijken wij ook graag nog een laatste keer om. Als de bouw begint is dat wat ons betreft toch echt de afsluiting van een lange periode, die begon rond 2000, toen er plannen kwamen voor een nieuw theater op het Molenwater. In 2002 werd de kazerne, die toen werd gebruikt als AZC, gesloopt en kwam die locatie in beeld als locatie voor het theater. De bouwput ontstond kort daarna, en werd in 2004 gevuld met water, volgens een nieuwe bouwmethode. Dat ging mis in 2005, toen omwonenden geëvacueerd moesten worden omdat de wanden instabiel bleken. Er ontstond de nodige schade. De basis voor een slepende kwestie was gelegd.
Dié hele kwestie geloven we zelf nu wel, maar we maken, met een grijns nog wel even de sprong naar 2014, toen de bouwput vol water nog stééds een bouwput vol water was. Een lelijke en gevaarlijke plek, die maar bleef herinneren aan alle ellende. Daar kwam in 2014 verandering in, misschien ook wel door ‘Operatie Badeend’, die ontstond door een idee van een dame die toen de pagina Buitenbad Middelburg begon. Het werd nog net geen volksfeest.
Operatie Badeend
Op een ander medium blikten we terug op de actie, waar we nauw bij betrokken waren. We citeren dat bericht van 9 mei 2014:
“Wat is het toch altijd leuk om te zien hoe spontane acties een beetje -of volledig- uit de hand kunnen lopen. Wat nu weer, dan? Welnu, de afgelopen drie dagen stonden in het teken van…badeendjes. Dat dat zou gebeuren had ik maandagavond nog niet kunnen verzinnen. Dat zit zo:
Dinsdag kreeg ik op Facebook een uitnodiging van een bekende om de nieuwe Facebookpagina Buitenbad Middelburg te ‘liken’. Op die pagina stond slechts 1 foto, van een badeendje, in de gehate bouwput aan de Korte Noordstraat/Zuidsingel in Middelburg, bij ons om de hoek. De paginaomschrijving vermeldde slechts “Van de bouwput naar het Buitenbad Middelburg! Sinds dit weekend zijn enkele badeendjes de mogelijkheden aan het onderzoeken. Hopelijk volgen er snel meer!”
Ik vond het een geinige benadering van een triest fenomeen en deelde de foto daarom met plezier op de pagina van Middelburg Dronk en op mijn privé-pagina. Op die bijdragen kwamen zoveel reacties dat ik het al snel gepast vond om het goede voorbeeld te geven. Bij de Xenos kocht ik een dag later twee netjes badeendjes, waarvan ik er ook vijf weggaf op Ik geef weg-Walcheren, de Facebook-groep die inmiddels meer dan 12.500 leden heeft.
Dat leidde tot nog veel meer reacties. Bijna iedereen werd vrolijk van het idee van een lelijke bouwput vol badeendjes, zo bleek. Mensen die de loting niet wonnen zegden toe zelf eendjes te gaan kopen. Iemand ging zelfs zo ver om te beloven dat zij wel de resterende voorraad van Xenos zou opkopen, als ze de loting niet zou winnen. Hilariteit alom. Ik kreeg ook nog twee tientjes gesponsord van een makker die het ook allemaal prachtig vond. Die donderdag zou ik nog eens 8 netjes eendjes gaan kopen.
Media
Toen belde de PZC. Ik wilde graag doorverwijzen naar de initiatiefnemers van Buitenbad Middelburg, maar na een kwartiertje berichtenverkeer werd me duidelijk dat die er niet voor voelden om naar buiten te treden. Dat bleek voor de krant verder geen bezwaar. Er kwam donderdag toch een artikel. Op de foto was helaas nog geen badeendje te zien, maar dat mocht de pret niet drukken. Gisteren doken er allerlei mensen op bij de put, met eendjes en opblaasbare krokodillen. Moeders met kinderen maakten er gewoon een gezellig uitstapje van. Wij gooiden er ook een stuk of vijftig bij. Het slechte weer bleek echter roet in het eten te gooien. Alles dreef of waaide naar een onzichtbare hoek van de -toch best wel grote- plas. Balen.
Dat vond ook de cameraploeg van Omroep Zeeland. Ook zij belden me, in de veronderstelling dat ik de initiatiefnemer was. Ik nam opnieuw contact met de makers van de pagina, maar die vonden het allang best als ik het woord zou voeren. Eenmaal bij de put leek het erop dat de opnames niet door zouden gaan, maar toen ik bij fietshandel Rens Petiet een lange hengel leende, om te proberen de eendjes uit de hoek van de bouwvijver te krijgen, kregen de heren misschien wel een beetje medelijden. Ze besloten in ieder geval alsnog een paar shoots te maken. Daar werden uiteindelijk 45 seconden van uitgezonden.
Gisteravond wemelde het op Facebook van de gedeelde foto’s en berichten én van de reacties. Cafetaria Lammers deed een eendenoproep, een professionele duiker bood zijn hulp aan, er kwamen ideeën voorbij voor grootschaliger acties en iemand repte zelfs al over petities en referenda. Over alle foto’s van eendjes hoef ik het niet eens te hebben. Wat een enthousiasme! En wat een positieve benadering van iets negatiefs!
Niemand heeft de illusie dat het allemaal veel zal helpen. Het bouwput-dossier is al tien jaar dik tenslotte. Maar dat is misschien ook wel niet waar het om gaat. Dit is vooral een ludieke stem van een deel van de bewoners van Middelburg. Misschien is het zelfs wel een glimp van die burgerparticipatie waar de politiek de laatste tijd zo vol van is. Men vergeet wel eens dat sommige dingen mensen écht een doorn in het oog zijn. Dat je ook te lang kunt talmen. Dat burgers dat niet doorbreken met 1350 duimpjes moge duidelijk zijn, maar hier gebeurt toch wel iets meer, ook al is het wat ondoordacht. Mensen komen in beweging. Omdat het ludiek is…en vanwege badeendjes 🙂”
Het gat gedicht
Er zou sowieso beweging komen. Twee jaar na de eerste aankondiging kwam in oktober 2014 het bericht dat de put inderdaad tijdelijk met zand en gras gevuld zou gaan worden. Mensen kwamen daarop zelfs nog met plannen voor stadsstranden, een kleinschalig park en nog veel meer. Uiteindelijk bleef het een grasveld met wat bankjes, een paadje en een speeltoestel. Dat bleek al genoeg om een echte speel- en verblijfplaats te worden.
Weer zeven jaar later komt ook dat tijdperk ten einde. Je kunt er van vinden wat je vindt, maar een mijlpaal is het wel. 20 jaar na de sloop van de kazerne komt de nieuwbouw er dan toch.
Nog meer?
Impressies nieuwbouw: website De Zuidsingel