Welke Middelburger die is geboren voor 1990 herinnert zich De Oesterschelp nu niet? Het was maar een klein winkeltje, aan Gravenstraat 7, maar het was een begrip. Als we het erover hebben met leeftijdgenoten komen geheid die karateschoentjes van 13 piek voorbij. Die waren begin jaren 80 heel hot. Je kon ze, voor zover wij het ons herinneren, alleen bij de Oesterschelp kopen. Maar het boetiekje had nog veel meer. Je kon er gaatjes laten schieten en oorbellen kopen. En van die kettinkjes van nepkoraal, met koperen ringetjes ertussen. En waterpijpen natuurlijk, dat was toen nog vrij uniek.
Hoe tof is het dan dat we afgelopen zaterdag van Bianca Slagter een plakboek en een foto-album van haar moeder mochten lenen? Een schitterend tijdsbeeld! We hebben in totaal iets meer dan 70 afbeeldingen gescand en die vinden we zo leuk dat we ze allemaal online zetten, in twee delen.
Dit zijn de foto’s van tussen 1948 en 1981. Na de oorlog werd de Gravenstraat geheel herbouwd. Het pand waar later De Oesterschelp zou komen werd als eerste opgeleverd. De familie begon er met een zogenoemd levensmiddelenbedrijf, ‘De Halve Mane’ (zo heet het pand ook). In 1960 begon moeder Toos Sinke ‘Kunstnijverheid De Oesterschelp’. Eerst vanaf een zolder, vervolgens letterlijk vanuit een gang van het pand en vanaf 1962 in de winkel zelf. In haar plakboek vertelt Toos erover. Hoe haar man Jan Slagter haar eerst een beetje uitlachte, totdat het steeds professioneler werd en de zaken goed gingen. Jan begon later op de Nieuwe Burg nog de winkel Domus. Van voor onze tijd, maar het zal bij veel mensen herinneringen oproepen.
Toos was bij van alles en nog wat betrokken. Ze prijkt achterop een blad van de PZEM, ze organiseerde modeshows, was betrokken bij amateurtoneel, en nog veel meer. Erg leuk om te zien, vinden wij.
Bedankt Bianca! We zijn er blij mee. Jij bent De Stad 🙂