Wat is het toch leuk om door Middelburg te wandelen. Het nu en het verleden raken elkaar altijd. Zo ook vanochtend. Toen we door de Sint Pieterstraat liepen dachten we, zoals altijd, ook even aan de tijd dat we daar nog in de brugklas zaten van de SSGM, de tegenwoordige Nehalennia. Een stukje verderop zagen we twee oudere dames met elkaar kletsen. Opeens schoot het door ons hoofd: daar zat vroeger toch een winkel?
We vroegen het de vrouw die net naar binnen ging. Zij bevestigde het meteen. “Dit was altijd een juwelierszaak, maar die is al een tijdje dicht hoor”. Opeens wisten we het weer. Daar hing altijd een uithangbord van Prisma! Ook dat bevestigde ze. Vervolgens vertelde ze honderduit over haar man Daan de Jong, die nog niet zo lang geleden overleed en hoe ze hem ooit had ontmoet in Schoonhoven, waar hij de opleiding tot edelsmid volgde. En ze sprak over haar schoonouders, die de zaak al voor de oorlog hadden in de Sint Pieterstraat, maar alles verloren door het bombardement. En zo kwam er nog veel meer aan bod, van conciërge Dekker van de Stedelijke tot de veranderingen in het juweliersvak. An de Jong vond het duidelijk leuk om erover te vertellen en had ook geen bezwaar tegen een foto.
Eenmaal thuis kijken we dan toch nog even in diverse beeld- en krantenbanken en jawel: in de beeldbank van het Zeeuws Archief vinden we een foto van ca. 1975, waar het uithangbord van Prisma op te zien is. In de beeldbank van de Rijksdienst een prachtige foto van de locatie voor de Tweede Wereldoorlog, toen de Waalse Kerk er nog zat. En in de Krantenbank van de Zeeuwse Bibliotheek een paar advertenties van 1936, 1939 en 1940, van schoonvader Th. de Jong, waaruit inderdaad blijkt dat hij zich tijdelijk elders in de stad moest vestigen.
Een wandeling, een praatje en wat hulp van internet. Zo komt de Middelburgse geschiedenis voor ons tot leven. Zij is De Stad!