Welkom bij de VOM, Frietboetiek B’tje Anders!
“Bij jullie is het gewoon altijd druk hè?”
“Op doordeweekse middagen soms niet hoor!”
Toen we afgelopen zaterdag rond 19.00 friet en snacks gingen halen bij Frietboetiek B’tje Anders stond er, zoals bijna altijd, een lange rij voor de kassa. Een mannetje of dertig deze keer. Alle tafeltjes in de zaak waren bezet bovendien. Er zijn maar weinig winkels of horecagelegenheden waar wij persoonlijk zó vaak vrijwillig op in de rij gaan staan als daar, bij Rob en Marian Smit. We nemen het gewoon voor lief, omdat we de friet erg lekker vinden. En het wachten duurt meestal minder lang dan je verwacht, ook al omdat je er meestal bekenden tegenkomt, of anders wel een babbeltje maakt met Marian, Rob of de medewerkers. Dat babbeltje maakten we dus afgelopen zaterdag ook. En ze zei het met droge ogen hoor, heus!
We maakten dus meteen een afspraakje voor de woensdagmiddag, om bloemetjes van Huis van Bloemen te bezorgen bij deze kersverse leden van de Vereniging Ondernemers én om een beetje bij te praten over de stormachtige ontwikkelingen bij de Boetiek. We zouden er rond een uur of één zijn.
Bij binnenkomst zagen we dat Marian er niet helemaal naast had gezeten. Het was inderdaad rustiger dan die zaterdagavond. Maar dan nog was meer dan de helft van alle tafels bezet, en kwam de ene groep Duitsers na de andere binnen. “Ja, het is nog vakantie joh!”, schaterde Marian. Ja, onze hoela! B’tje Anders is gewoon knetterdruk, al jaren. Zo druk dat Marian eigenlijk liever niet vertelt hoeveel kilo’s aardappelen er wekelijks doorheen gaan. Dat zegt eigenlijk ook al genoeg.
Maar om maar meteen met het ‘slechte nieuws’ te beginnen: Rob en Marian zitten behoorlijk met de handen in het haar, al heeft Rob daar niet eens zoveel van op zijn hoofd zitten. Waarom? Omdat er zeer binnenkort maar liefst acht van de 12 medewerkers vertrekken bij de boetiek. In de meeste gevallen gaat het om parttimers, die bijvoorbeeld weer gaan studeren, maar ook de twee medewerkers die er al zes jaar staan en die de zaak kunnen draaien als de bazen er niet zijn gaan weg.
Martina Heinze en Stan Huisintveld dus. Twee van die medewerkers die iedere baas er wel bij zou willen hebben. Stan gaat na zes jaar voor een loopbaan bij The Tube Middelburg, Martina stopt in de boetiek omdat ze wat lichamelijke klachten heeft. Ze belandde in de zaak na de afronding van haar studie aan de UCR, toen Rob haar wegkaapte bij buurvrouw Fanny Hagens die toe cafe Underground had. Martina vertrekt overigens niet helemaal. Ze blijft de studio’s boven de zaak runnen voor Rob en Marian. Maar daar heeft het cafetaria niets aan natuurlijk.
Maar de zaak zoekt dus nieuwe medewerkers! Echte horecatijgers die wat kunnen en willen. Marian gaf aan dat iemands leeftijd er niet zo gek veel toe doet. Het gaat er vooral om dat iemand er echt voor gaat. Als parttimer leer je al vrij snel hoe je de frieten lekker bakt en leuk serveert, maar als je de zaak zelfstandig draait moet je meer in je mars hebben. Dan zul je recepten en ingrediënten, bijvoorbeeld voor een lekkere stoof of sateh, ook onder de knie moeten hebben. Maar als je ervoor gaat zul je wel extra beloond worden, dat gaf ze op een blaadje.
Maar los daarvan gaat het uitstekend met de zaak. Het begon allemaal in 2009, met het idee om gewoon een puike frietkraam te starten in het Reigerstraat, met bediening via het luik. Dat ging allemaal zo goed dat de zaak al snel geleidelijk werd uitgebreid en aangekleed. In 2016 kon zelfs dat voormalige café van Fanny worden aangekocht.
De gedachte was dat met die extra ruimte de drukte wat beter kon worden opgevangen, maar sindsdien werd het alleen nog maar drukker. Nu zit en staat het in dát deel van de zaak ook bijna altijd vol. De loze ruimtes op de bovenverdieping van dat pand zijn inmiddels enige tijd in gebruik als studio’s voor de verhuur. Ook dat loopt uitstekend. En we begrijpen nu wel waarom. Ze liggen centraal en zijn gewoon heel fraai geworden. Het is een aanbod dat voorziet in de grote vraag, zo simpel is dat.
Maar ondanks of misschien wel juist door het succes proefden we uit het verhaal van Marian ook wel een beetje dat er misschien een nieuwe periode gaat aanbreken. Rob en Marian werken al jaren keihard. Marian zit nota bene al vanaf haar twaalfde in het vak, vanaf haar vijftiende hele dagen. Dertig jaar later ga je dan toch ook eens nadenken over iets meer rust, over een andere koers. Hoe die koers precies zal zijn is lastig te zeggen, maar ze doet het nu echt al wat kalmer aan. Ze is gestopt met roken, gaat meer sporten én wat meer genieten van dingen als het gezin, vakanties, enzovoort. We kunnen haar daar alleen maar gelijk in geven. Iedereen heeft een beetje balans nodig, tenslotte.
Dat alles neemt niet weg dat het altijd een feest is om als klant of passant te kijken hoe het team van de boetiek vriendelijk en professioneel al die hordes van eten en drinken voorziet. Dat gaat daar maar door. We nemen er in alle oprechtheid onze denkbeeldige pet voor af. En dan kunnen het van oorsprong Brabanders zijn, die twee: ze zijn in onze ogen in 10 jaar tijd wel een van de visitekaartjes van Middelburg Centrum geworden. Zij zijn De Stad!
Gerelateerd:
https://wijzijndestad.com/verhalen/frietboetiek-btje-anders-gaat-uitbreiden/
Geen zoekresultaten voor "{term}"
