Zij zijn De Stad: Charlotte Antheunisse
In de serie ‘Zij zijn De Stad’ deze week hier en in de Middelburgse & Veerse Bode: Charlotte Antheunisse. Van rustige jongedame tot bar- en conversiespecialist. Zij is De Stad!
“Je zal mij niet snel horen zeggen dat iets voor het leven is. Je weet toch nooit wat er op je pad komt? Ik zie het tegen die tijd wel.” Charlotte Antheunisse (1991) is een vrouw van het nu. Als geboren en getogen Middelburgse verliet ze haar geboorteplaats meerdere malen, om er toch steeds terug te keren. Ze houdt van de stad. Maar dat betekent dus niet dat ze er ook altijd zal blijven wonen. Charlotte heeft een wijde blik en is dol op reizen. Dan weet je het maar nooit.
Maar een echte Zeeuwse is ze. Haar moeder Ingrid groeide op in Koudekerke. Haar vader Jan-Willem in Middelburg. Veel Zeeuwen kennen hem als dé stem van het programma Trugkieke, van Omroep Zeeland. Bij hen woonde Charlotte tot haar twintigste, in achtereenvolgens Middelburg-Zuid, de Stromenwijk en, vanaf haar elfde, in de van Kleffenslaan in de Griffioen.
Ze kijkt met veel plezier terug op haar jeugd. “Ik was niet zo’n wildebras. Ik kreeg ontzettend veel vrijheid van mijn ouders maar heb daar geen misbruik van gemaakt. Ik doorliep het VWO en was vooral veel bezig met sport. Ik was heel fanatiek bezig met atletiek. Hoe fanatiek, vraag je? Nou, als ik eens een keer zevende werd kwam ik met tranen over de finish hoor. Ik ben wel een perfectionist ja. Maar dat wierp ook vruchten af. Ik werd een paar keer Zeeuws kampioene”.
Charlotte verbaast me een beetje, met het verhaal over haar jeugd. Ik ken haar vooral als gewaardeerd medewerkster in de Middelburgse horeca, die zelf ook graag op stap gaat. Ik kan het niet goed rijmen met haar relatief rustige jeugd. Hoe zit dat dan? Charlotte lacht. “Nou, ik was als puber dan misschien niet zo wild, ik had wel een eigen willetje. Ik had er mijn zinnen op gezet om na de middelbare school naar de filmacademie te gaan. Ik wist zeker dat ik dat zou gaan doen. Ik ging echter eerst een zomer in de horeca werken, bij Cafe Tympaan op de Markt. Toen veranderde er opeens een heleboel. Er ging een wereld voor me open. Mijn liefde voor de horeca kwam daar tot bloei, maar ik zelf ook.
In een paar weken tijd zag ik mezelf veranderen. Ik zat regelmatig tot ’s ochtends vroeg in Cafe Rooie Oortjes, en leerde in korte tijd veel nieuwe mensen kennen. Wat kreeg ik opeens veel aandacht, als barvrouw! Die zomer bedacht ik dat ik eerst een lange reis wilde maken, in m’n eentje. Veel mensen vonden dat maar een eng avontuur, maar ik had de steun van mijn ouders. Zulke dingen moet je doen als je de kans nog hebt. Dat najaar ben ik inderdaad op reis gegaan. Eerst naar New York en Vancouver, later nog naar Nieuw-Zeeland, Australië en Thailand. Heerlijk. Ik ben er nu nog steeds trots op dat ik dat toen heb gedaan. Ik zou het zo weer doen!”
Na haar terugkeer werkt Charlotte nog een tijdje in de horeca. Dan besluit ze dat het tijd is om te gaan studeren. De filmacademie is dan al uit beeld; uiteindelijk kiest ze voor de HBO-opleiding Tourism Management in Amsterdam. “Ik wist op dat moment alleen zeker dat ik in Amsterdam wilde studeren. Alleen daar. Die stad vind ik gewoon zo tof.”
Ze rondt de studie na vijf jaar af. In die periode krijgt ze via een stage een baan bij Amsterdam Marketing, waar ze onder meer teksten schijft voor populaire websites en Facebookpagina’s als I Amsterdam. Daar groeit ze uit tot conversiespecialist, of kort gezegd: iemand die alles weet van het percentage bezoekers van een online platform dat tot een transactie overgaat. Direct na haar studie gaat ze aan de slag voor Sanoma en doet ze vergelijkbaar werk voor grote landelijke nieuwssites als nu.nl. Ze heeft een vaste baan, een relatie en een fijne woning in Haarlem: het lijkt erop dat Charlotte haar draai en rust heeft gevonden.
Maar dan begint het te knagen.
Charlotte: “het was allemaal heerlijk stabiel, ik had het prima voor elkaar, maar er was te veel twijfel. Wilde ik echt mijn hele leven achter een bureau en een beeldscherm doorbrengen? Ik voelde steeds vaker dat ik de horeca miste, het omgaan met mensen. En iedere keer als ik weer in Middelburg was besefte ik hoe mooi ik die stad vind, en hoe graag ik er ben. Aanvankelijk hield mijn relatie me in Haarlem, maar toen die spaak liep besloot ik de sprong te wagen. In december vorig jaar ging ik terug naar Zeeland, en terug naar café Seventy-Seven, om er als bedrijfsleider aan de slag te gaan.
Ik vond die stap doodeng. Je neemt afscheid van een hele goede basis. Nu, vijf maanden later, ben ik weer helemaal gewend. Alles is weer stabiel, ik heb weer een eigen appartementje en heb het naar mijn zin op mijn werk, al kunnen we nog wel wat nieuwe mensen gebruiken, achter de bar. Maar als dat alles is? Voorlopig ben ik hier, thuis in Middelburg!”
Gerelateerd:
https://wijzijndestad.com/tag/zij-zijn-de-stad/
Geen zoekresultaten voor "{term}"
