In de serie ‘Zij zijn De Stad’ Deze week Middelburger Django Hooftman, die sinds september vorig jaar in Bar American werkt.
“Het is maar net waar het leven me brengt.” Django Hooftman (1993) zit niet in een levensfase waarin grootse plannen centraal staan. Hij is allang blij dat er, na een periode van relatief veel onrust en veranderingen, weer structuur zit in zijn leven. Hij woont met plezier in een woning in de Edelstenenbuurt in Middelburg, met zicht op veel groen, en hij koestert zijn twee vaste banen, bij Vishandel Stevens en Bar American. Een vast inkomen en een eigen plekje: hij tekent ervoor.
Bij de Vishandel werkt Django al een jaar of zes. Eerst op de weekmarkt, nu achter de schermen. Als algemeen medewerker zorgt hij er onder meer voor dat de verkoopwagen ’s ochtends wordt gevuld, en ’s avonds weer wordt leeggeruimd en schoongemaakt. Bij Bar American begon hij vorig jaar. Hij solliciteerde er in de afgelopen jaren al vaker naar de functie van barman, maar kreeg toen te horen dat hij rustig moest wachten op zijn kans. Die kans kwam in september, toen bleek dat meerdere vaste krachten van het café toe waren aan de welbekende nieuwe uitdaging. De eigenaars van de zaak waren Django niet vergeten. Hij en collega Lorenzo Meeuws werden ingewerkt en aangesteld als de nieuwe bedrijfsleiders.
Voor Django is zijn nieuwe baan best een uitdaging. “Ja, weet je, het sociale gebeuren is niet mijn sterkste kant. Ik kan leuk meepraten als het gaat over dingen waar ik verstand van heb, maar ik knoop uit mezelf niet zo gemakkelijk gesprekken aan. Juist daarom koos ik er jaren geleden al voor om op de weekmarkt te gaan werken. Daar ontkom je niet aan contact met je klanten. Nu, in Bar American, is dat contact met klanten misschien nog wel belangrijker. Hier blijven de mensen toch langer hangen, en vinden ze een praatje op z’n tijd ook best belangrijk.”
Een echte verklaring voor zijn afwachtende houding heeft Django niet, maar één ding weet hij wel: als kind was hij heel anders. Druk en opstandig. Veel wil hij er niet over kwijt, maar hij laat er ook geen misverstanden over bestaan: als kind dat opgroeide in de Middelburgse wijk Reyershove had hij thuis vaak ruzie. Dat wreekte zich dan weer op school, de Franciscus in Dauwendaele. Daar was hij soms onhandelbaar.
Nu is dat heel anders. Hij heeft zijn draai gevonden. Het leek er lang op dat hij iets in de ICT zou gaan doen, maar dat liep anders. Django: “Na de lagere school deed ik het VMBO aan de Nehalennia, en koos in het derde jaar voor de studierichting ICT. Daarna koos ik voor de militaire opleiding Veiligheid en Vakmanschap aan Scalda, maar dat strandde toen ik na een dagoefening mijn bed niet meer uit kon komen door een blessure. Daar werd ik op afgekeurd. Ik heb toen een tijdje gewerkt als schoonmaker, maar dat beviel me ook niet. Het was ranzig werk, bij een havenbedrijf.
Later pikte ik de studie ICT weer op, maar ook dát liep niet op rolletjes. Mijn moeder koos ervoor om naar Gelderland te verhuizen. Ik besloot mee te gaan, omdat het inwonen bij de ouders van mijn toenmalige vriendin me wat te onzeker leek. Daar kreeg ik later spijt van, want in Gelderland kon ik mijn draai al helemaal niet vinden. Ik vond er geen werk, en kon ook niet instromen bij de opleiding die ik wilde volgen. Ik was dan ook blij dat een oud-klasgenoot uit Middelburg me na bijna een jaar liet weten dat hij een kamer overhad en dat ik wel bij hem kon komen wonen. Ik miste Middelburg enorm, ook al omdat ik in Gelderland nauwelijks sociale contacten had. De terugkeer naar Zeeland heeft me veel goeds gebracht.”
Dat goede zit ‘m dus vooral in structuur en zekerheid. Django is blij met zijn werk en zijn eigen huurwoning. Hij sluit niet uit dat hij ooit alsnog in de ICT gaat werken maar hij beseft ook dat hij door alle koerswijzigingen onvoldoende bij is, binnen zijn vakgebied. Daar komt bij dat hij het werk bij de vishandel en achter de bar gewoon leuk vindt.
Als er niks geks gebeurt blijft hij dat graag langere tijd doen. “Het is toch gewoon tof, dat ik hier nu achter de bar sta? Ik ben hier al twaalf jaar klant, dronk hier ooit mijn eerste biertje en nu sta ik er zelf te tappen! In december heb ik ook de cursus sociale hygiëne gedaan. Te gek hoor!”
Gerelateerd: