Zij zijn De Stad: Edwin Leiendecker
Hè? Nog een stukje over Edwin Leiendecker van Wielemaker BV? Jazeker! Zijn verhaal was heerlijk Middelburgs, ook dankzij de zijspoortjes Koperen Ko en Teerpakhuizenstraat. Dat is toch ook mooi voor de serie ‘Zij zijn De Stad’?
Nee, ik heb Koperen Ko nooit zien optreden, daar ben ik simpelweg te jong voor, maar ik heb in de loop van de jaren zó veel oudere Middelburgers horen vertellen over deze straatmuzikant, dat ik meteen het verband leg. “Leiendecker? Ben je toevallig familie van Koperen Ko?” “Jazeker! Dat was mijn opa.” Je hoort de achternaam niet heel vaak, dus zo gek is het nu ook weer niet, dat Edwin Leiendecker (1967) familie is van de markante Willem die in de jaren 50 en 60 door heel Zeeland optrad als eenmansorkest, maar ik merk dat ik nog net niet zit te juichen, als hij de relatie bevestigt. Ik vind het altijd mooi, als mensen meer weten van publieke figuren die ik zelf alleen ken van verhalen en oude foto’s.
Maar Koperen Ko is niet de reden waarom ik heb afgesproken met Edwin. We ontmoeten elkaar omdat ik een filmpje aan het maken ben over transport- en containerbedrijf Wielemaker, waar hij sinds 2005 voor werkt als chauffeur. Op het kantoor van Wielemaker kwam zijn naam een week eerder al snel naar voren. “Je moet maar eens een ochtendje met Edwin meerijden door het centrum van Middelburg. Dan krijg je een goede indruk van ons werk. En Edwin houdt wel van een praatje.”
Als ik die vrijdagmorgen op het Zusterplein in de cabine stap van Edwins vrachtwagen merk ik meteen dat er geen woord van gelogen is. Edwin blijkt een goedlachse en gezellige vent, die met zichtbaar plezier vertelt over zijn werk. Terwijl hij het imposante voertuig, dat pas enkele maanden daarvoor in gebruik is genomen, met precisie door de soms wel erg smalle straatjes van de stad loodst, legt hij geduldig uit wat de functie is van alle knopjes en displays op het dashboard. Het gesprek leidt zijn aandacht niet af van het verkeer. Mede dankzij de camera’s aan de achterkant van de vrachtwagen ontgaat Edwin vrijwel niets. En dat is maar goed ook, want het is rond achten al erg druk op straat. Het wemelt van de onoplettende scholieren op de fiets, van ander vrachtverkeer en van de voetgangers die nog snel even achter de wagen langs lopen om een steeg in te schieten. Ik zou het er zelf behoorlijk warm van krijgen, maar Edwin is de rust zelve.
Het werk van Edwin bestaat grotendeels uit het ophalen van bedrijfsafval in heel Zeeland, dat wordt aangeboden in allerlei soorten (rol-) containers, die uiteraard allemaal eigendom zijn van Wielemaker. Het rondje Middelburg maakt hij twee tot drie keer per week, per ronde doet hij vijftig tot zestig adressen aan. Het is zwaar werk, maar de vuilniswagen is wel zó geavanceerd dat er niet al te veel getild hoeft te worden. Als chauffeur duwt, trekt en rolt hij vooral, op de momenten dat hij niet rijdt.
Edwin is een echte Middelburger, die veel van zijn geboortestad houdt. Als hij vertelt dat hij is geboren in de Teerpakhuizenstraat veer ik wéér op. Ook die naam heeft voor mij iets legendarisch, omdat ik ‘m alleen ken van verhalen en foto’s. De Teerpakhuizenstraat maakte deel uit van de levendige buurt rondom het Vlissings Wagenplein, die tot eind jaren 60 was gelegen op de kop van de Blauwedijk, maar uiteindelijk moest wijken voor onder meer de Schroebrug en het Groene Woud. Van die periode herinnert Edwin zich maar weinig. “We verhuisden begin jaren 70 naar de Wijdauwstraat, in de wijk Dauwendaele die toen net werd aangelegd. De jeugd die ik me herinner speelde zich vooral daar af.”
Aan het levensverhaal van Edwin komen we echter nauwelijks toe. Ik krijg nog mee dat hij al op jonge leeftijd op zichzelf ging wonen, in de periode dat hij als lasser werkte voor Meizon, en dat hij na twee eerdere huwelijken al jaren gelukkig samenwoont met zijn vriendin Marjolein, maar omdat ik nu eenmaal bezig ben met een filmpje over zijn werkgever hebben we het vooral daar over. We kletsen over de mooie geschiedenis van het bedrijf (in 2016 bestond Wielemaker honderd jaar), over de omvang ervan (hij is een van circa tachtig chauffeurs in loondienst) en over afvalproblematiek.
Het is een boeiend verhaal, waar ik veel van opsteek. Als ik na een paar uurtjes, pal onder de Lange Jan, handschuddend afscheid van hem neem weet ik één ding zeker: Edwin is een prima ambassadeur, van Wielemaker én van Middelburg. Edwin is De Stad!
Meer over Koperen Ko en de Teerpakhuizenstraat:
https://middelburgdronk.nl/wiki/Juliana#Straatmuzikanten
http://blog.seniorennet.nl/lecercleklercq/archief.php?ID=36270
https://middelburgdronk.nl/wiki/Bellevue#Mooie_verhalen
https://middelburgdronk.nl/wiki/De_Vriendschap_(2)
Gerelateerd:
Een rondje Middelburg met Wielemaker BV
Historische foto’s en krantenknipsel: Beeld- en Krantenbank Zeeland, ZB Planbureau en Bibliotheek van Zeeland
Geen zoekresultaten voor "{term}"
