In de serie ‘Zij zijn De Stad’ deze week hier en in de Middelburgse & Veerse Bode: de zestienjarige kartkampioen Guillermo van Pamelen, uit Dauwendaele. Een jongen die weet wat hij wil. Over zijn sport kun je ook meer lezen op Guillermos website.
”Ik ben nogal ondernemend ingesteld, ja. Ik weet wat ik wil. De autosport is een doel van me, en een goed inkomen is dat ook. Als je van mooie spullen houdt moet je nu eenmaal zorgen dat je geld verdient.” Als ik een uurtje met de goedlachse kartkampioen Guillermo van Pamelen (2002) heb gesproken is het eerste woord dat in me opkomt vastberadenheid. Zelden sprak ik een jongen van zestien die al zo goed voor ogen heeft wat hij gaat doen met zijn leven. Nog zeldzamer is het dat ik bij iemand die zoveel doelgerichtheid uitstraalt ook daadwerkelijk het gevoel krijg dat hij zijn doelen zal gaan bereiken, als er tenminste niks geks gebeurt. Zonder enig spoortje van arrogantie vertelt Guillermo over de dingen waar hij goed in is of goed in wil worden. Hij heeft een winnaarsmentaliteit.
Die mentaliteit bracht Guillermo in ieder geval al een goed gevulde prijzenkast. Zodra ik de woonkamer van het ouderlijk huis in de Grootmede in Dauwendaele betreed, zie ik de talloze bekers en andere trofeeën staan die hij in zijn jonge leven bij elkaar reed met karten. Als je zijn website of Facebookpagina bekijkt zie je een indrukwekkende erelijst. Bij het indoor karten werd hij in 2018 Europees- en Zeeuws kampioen junioren, in 2017 Nederlands en Zeeuws kampioen. Bij het outdoor karten werd hij in 2017 Nederlands/Belgisch kampioen. Om over al zijn finaleplaatsen in belangrijke internationale wedstrijden nog maar te zwijgen.
Al dat eremetaal roept de vraag op hoe fanatiek je moet zijn, om het al zo jong te winnen. Guillermo: “heel fanatiek. Ik schrijf in mijn online profiel niet voor niets dat karten mijn leven is. Ik kwam al heel jong in aanraking met motorvoertuigen. Op het erf van mijn oom, Martin van den IJssel, zat ik als ventje van drie al op een quad. Karten ontdekte ik op mijn zevende, tijdens een vakantie in Spanje. Mijn ouders vonden het wel wat voor mij. Het is wel een beetje een familieding. Mijn opa kartte vroeger ook, op ’t Vroon in Westkapelle.” Lachend: “het zit misschien wel in m’n bloed.”
Maar ondanks het feit dat Guillermo de sport fanatiek beoefent, en zijn eerste Nederlands Kampioenschap al op zijn twaalfde reed, is er meer in zijn leven. Vrolijk vertelt hij over zijn opgroeien in Dauwendaele en over zijn tijd op de Franciscusschool in Westmede. Een feest van herkenning, want op die school – toen nog de Gaudeaumus – zat ik zelf ooit ook. Zo gek veel blijkt er dertig jaar later nu ook weer niet veranderd te zijn. Zelfs schoolicoon Luc van den Hemel, die er in de jaren 80 ook al niet was weg te denken, maakte hij nog mee.
Nu volgt Guilermo in Vlissingen met plezier de opleiding tot manager havenlogistiek, aan Scalda, maar het is nog maar de vraag of hij daar ook echt iets mee zal gaan doen. Hij neigt meer naar ondernemen in de vastgoedsector. “Het is wel mijn plan om zodra het kan een pand te kopen, voor zakelijke doeleinden. Maar dan zal ik toch eerst flink moeten sparen. Gelukkig kan ik het heel goed vinden met mijn ouders, zij steunen me in alles, niet alleen in de sport.” Weer lachend: “Ik blijf dus voorlopig nog wel even thuiswonen, misschien wel tot mijn vijfentwintigste. Dan wordt dat sparen ook een stuk makkelijker.”
Ondanks zijn vastberaden plannen lijkt Guillermo zich nu nog vooral op het heden te richten. Karten is nog steeds zijn leven, maar de autosport moet dat straks worden. Zijn rijbewijs heeft hij natuurlijk nog niet, maar een racelicentie voor op het circuit heeft hij al wél. Acht hij het haalbaar dat hij ook in dié wereld een kampioen wordt? Guillermo: “dat zou gaaf zijn, maar het is een lange weg en de sport kost erg veel geld. De Mazda MX-5 Cup lijkt me een mooi begin, maar alles draait om sponsors.” Dat is nu niet anders. Ook karten kost veel geld. Guillermo wordt al ondersteund door bedrijven als Wolf Rijbewijsshop, van der Valk en Kustlicht Zeeland Vakanties, maar hij is altijd op zoek naar nieuwe sponsoren. “Schrijf gerust dat nieuwe van harte welkom zijn, hoor!”
Weet hij eigenlijk ook al waar hij gaat wonen als hij wél op zichzelf gaat? Hoe is Guillermos band met Middelburg en Zeeland? Als ik hem dat vraag lijkt hij even iets minder zeker van zijn zaak te zijn, maar twee tellen later neemt hij die indruk weer weg.
“De kans is heel groot dat ik hier zal blijven. Voor mijn opleiding moet ik nog op stage, die ik graag in het buitenland wil doen, maar ik neig niet naar een vertrek naar de Randstad ofzo. Ik vind het fijn hier. Met Vlissingen heb ik niet zo gek veel. Met m’n vrienden ga ik wel eens iets drinken in Tripel, aan het Bellamypark, maar meer ook niet. Geef mij maar Middelburg. Deze stad heeft sfeer, en veel mooie oude gebouwen. De verhalen de meneer van den Hemel daar vroeger over vertelde op school boeiden me altijd wél. Middelburg heeft een rijk verleden als handelsstad. Haha, misschien voel ik me hier ook daarom wel thuis.”
Gerelateerd: