Zij zijn De Stad: Pollien van der Werff
In de serie ‘Zij zijn De Stad’ deze week Pollien van der Werff, die als cursuscoördinator werkt voor de Zeeuwse Volksuniversiteit. De ZVU is gevestigd aan de Kousteensedijk, in het gebouw van de Zeeuwse Bibliotheek. Ze woont nu 30 jaar in Middelburg.
“Het stukje gaat toch niet alleen over mij hè?” Pollien van der Werff (54) houdt er niet zo van om in de schijnwerpers te staan, maar als het gaat om aandacht voor haar werkgever, de Stichting Zeeuwse Volksuniversiteit (ZVU), is ze nooit te beroerd om tekst en uitleg te geven. Als ik aangeef dat ik ook graag wat persoonlijke dingen wil vragen, twijfelt ze even, maar dan stemt ze gelukkig in, al is het schoorvoetend. “Als je het maar niet te gek maakt dan.”
Pollien werkt al zeventien jaar voor de onderwijsinstelling, die in 2020 vijfenzeventig jaar bestaat. De stichting werd kort na de oorlog in Middelburg opgericht, om iedereen die daar behoefte aanhad de mogelijkheid te bieden zich verder te ontwikkelen. Onder het motto ‘Leren met plezier’ verzorgt de instelling na al die jaren nog steeds met veel succes een breed scala aan cursussen, door heel Zeeland. Ondanks, of misschien juist dankzij internet is er nog steeds veel behoefte aan scholing op het gebied van talen, kunst en cultuur, mens en maatschappij, en creativiteit. Het cursusprogramma is er niet op gericht om diploma’s te behalen, maar om studenten hun vrije tijd op een leuke en zinvolle manier in te laten vullen.
Als cursuscoördinator heeft Pollien in de loop van de jaren heel veel Middelburgers en andere Zeeuwen leren kennen. Ze is namelijk niet alleen de drijvende kracht achter de organisatie, ze is ook hét gezicht van de ZVU. Ze onderhoudt het contact met alle docenten en studenten, doet de planning van alle lessen, en nog veel meer. Alleen met de financiële administratie bemoeit ze zich niet, dat is het werk van haar collega Mark. “Zonder hem zouden we nergens zijn!” Zoiets zal ze van zichzelf waarschijnlijk niet snel zeggen, maar gelukkig wéét ik al hoe belangrijk ook Pollien is voor de organisatie. Maar hoe belandde ze er eigenlijk?
“Ik ben geboren in Heiloo, in Noord-Holland, en kwam in 1989 naar Zeeland, in het kielzog van mijn man, die toen nog voor Pechiney werkte. Voor datzelfde werk verhuisden we ook nog vijf jaar naar Frankrijk, maar zodra het kon gingen we weer terug naar Middelburg. We woonden eerst een tijdje in Klarenbeek, maar nu alweer jaren, met veel plezier, in het centrum van de stad. Die eerste jaren was ik thuis, met de kinderen, maar eind jaren 90 begon ik als vrijwilliger bij de ZVU. Die bestond toen nog uit verschillende werkgroepen. Ik deed vooral hand- en spandiensten voor de werkgroep Walcheren. In 2002 zocht de organisatie iemand die de website kon en wilde beheren. Dat werd ik dus. Later werd ook PR toegevoegd aan mijn takenpakket, en ging ik van tien naar vierentwintig uur werken per week. Dat urenaantal is sindsdien ongewijzigd gebleven.”
Pollien heeft veel zien veranderen bij de ZVU, sinds 2002. Ze denkt met plezier terug aan de tijd dat de stichting nog was gevestigd in de Spanjaardstraat. Cursisten kwamen er regelmatig een bakje koffie drinken. Nu de organisatie is gevestigd in de Zeeuwse Bibliotheek is dat heel anders, maar omdat een groot deel van de cursussen in het gebouw aan de Kousteensedijk wordt gegeven zijn de lijntjes met docenten en studenten nog altijd kort. Pollien maakt regelmatig een rondje langs de cursusgroepen en ziet dan met genoegen hoe er in een paar maanden tijd goede relaties worden opgebouwd tussen de docenten en de cursisten.
Of ze het werk nog lang zal blijven doen durft Pollien niet te zeggen, maar nog eens tien jaar zit er niet in. “Op een zeker moment is het tijd voor een frisse wind, en moet je het stokje gewoon overdragen. Ik heb het prima naar mijn zin hoor, daar niet van, want geen dag is hetzelfde. Maar de werkzaamheden zelf komen wel ieder cursusjaar terug natuurlijk. Ik heb nog geen specifieke plannen voor de toekomst maar één ding weet ik wel: ik verveel me nooit. Ik heb nog zo veel andere bezigheden. Ik ben graag buiten, ik sport, ga vaak naar familie in Den Haag en Amsterdam: noem het maar op. Ik sluit niet uit dat er een moment komt dat ik daar nóg meer van ga genieten.” Als dat moment komt zal het even wennen zijn voor het instituut.
Anderzijds: in die vijfenzeventig jaar kwamen en gingen er al talloze drijvende krachten. Er staat vast wéér iemand op die het succes van de ZVU weet te handhaven.
Geen zoekresultaten voor "{term}"
