Zij zijn De Stad: Romy Muyrers
In de serie ‘Zij zijn De Stad’ deze keer hier en in de Middelburgse & Veerse Bode: Romy Muyrers, die bij zowel bij café-restaurant Vriendschap als bij Beauty Studio Middelburg werkt.
Verbaasd ben ik, als ik na het kennismakingsgesprek met Romy Muyrers (1999) Beauty Studio Middelburg verlaat. Heb ik nu echt zitten praten met een vrouw die nog maar eenentwintig is? Het gebeurt maar al te vaak dat ik dames van die leeftijd nog meisjes noem, maar dat is in het geval van Romy ondenkbaar. Ze straalt het type kalmte uit dat je doorgaans alleen opmerkt bij wat oudere mensen. Haar antwoorden op mijn vragen, welke vragen dan ook, zijn spontaan, maar desondanks evenwichtig en doordacht. Romy mag dan nog een jongvolwassene zijn; ze straalt veel levenservaring uit.
En die levenservaring hééft ze ook, als is Romy zelf de eerste die alles relativeert en er met vlagen zelfs luchtig over doet. “Zeker heb ik best al wat meegemaakt, maar ik heb er geen trauma’s aan overgehouden hoor. Ik heb alles een plekje gegeven.”
Romy kwam ter wereld in Vlissingen. Het gezin Muyrers (“dat is een Limburgse naam”) verhuisde naar Middelburg toen ze drie was. Daar woont ze tot op de dag van vandaag nog steeds. Ze groeide op in de Magistraatwijk, nu woont ze in Dauwendaele. De verhuizing naar Middelburg had te maken met de scheiding van haar ouders. Haar vader hertrouwde al snel, met een man. Romy: “een scheiding is natuurlijk nooit leuk, maar deze leidde tot minder ophef dan sommige mensen zouden verwachten. We accepteerden het gewoon. Na al die jaren zijn mijn ouders nog steeds goed met elkaar. Ik ben er ook nooit mee gepest gelukkig.”
Op haar jeugd kijkt Romy tevreden terug. “Ik heb daar, in Zuid, gewoon een prima tijd gehad. De wijk was echt mijn thuis, mijn veilige haven. Ik kreeg veel vrijheid van mijn ouders, maar voor m’n gevoel heb ik daar geen misbruik van gemaakt. Wel was het zo dat ik liever op pad was dan dat ik thuis bleef. Op straat spelen, en later hangen, of op bezoek bij vriendjes en vriendinnetjes, gezellig. Ik zou mezelf en de kinderen waarmee ik opgroeide ook weer niet omschrijven als heel braaf. Mijn eerste vriendje kreeg ik in groep acht, het eerste sigaretje rookte ik op mijn veertiende. Maar het bleef altijd bij kattenkwaad, dingen liepen nooit uit de hand.”
In 2011 gaat Romy naar de CSW, naar een coachklas havo. Dat ze al snel overstapte naar de mavo, en kort daarop naar een vmbo-kaderopleiding wijt Romy aan de omstandigheden thuis. “Mijn oudere broer kwam toen ook thuis wonen. In die periode was ik nog meer op pad dan daarvoor. Voor school deed ik mijn best helemaal niet. Het VMBO kon ik gemakkelijk afronden, zonder er mijn best voor te doen. De opleiding sloot ook wel aan bij mijn carrièrewensen: ik wist op jonge leeftijd al dat ik ‘iets met uiterlijke verzorging’ wilde gaan doen.
Toen ik mijn diploma op zak had wist ik nog niet meteen voor welke vervolgopleiding ik zou kiezen. Mijn vader wees me op de Nederlandse Kappersakademie in Rotterdam. Ik besloot ervoor te gaan. In Zeeland is de opleiding niet heel erg bekend, maar het is een van de meest gerenommeerde particuliere onderwijsinstellingen van Nederland, met vijf vestigingen in vier verschillende steden.
De opleiding was pittig, ik kan niet anders zeggen. Studenten moeten een uniform dragen, je hebt les van negen tot zes en er is nooit lesuitval. Je hebt maar zes weken schoolvakantie per jaar. Maar juist daarom heb ik een prima basis, met een kappersopleiding op niveau drie, en met certificaten van de opleiding zelf. Na twee jaar was ik klaar. Ik heb overigens nooit op mezelf gewoon in Rotterdam. Ik reisde veel op en neer en sliep regelmatig bij mijn vader, die in het Brabantse Hoeven woont.”
Na de opleiding keert Romy terug naar Middelburg, waar ze aan de slag gaat bij een kapsalon. Omdat die baan haar niet bevalt neemt ze ontslag en gaat ze aan de slag bij café-restaurant Vriendschap. Ze ziet die baan aanvankelijk als een tussenoplossing, omdat ze nooit de ambitie had om aan de slag te gaan in de horeca, maar drie jaar later werkt ze er nog steeds in de bediening, als hoofd van dienst. Romy: de beginperiode verliep wat stroef, ik maakte de verwachtingen niet helemaal waar, maar na een goed gesprek veranderde dat meteen en vond ik mijn plekje binnen het team. Ik werk daar met erg veel plezier. Zelfs, of juist, op de momenten dat het privé even iets minder gaat. Dan is het zó fijn om met alle collega’s en gasten te zijn!”
Sinds ze bij Vriendschap werkt is er veel gebeurd in het leven van Romy. Als ze anderhalf jaar in dienst is raakt ze zwanger en moet ze op zoek naar een eigen woning. Die vindt ze op de valreep. Op het moment dat de vliezen breken staat ze de muren van de nieuwe flat nog te schilderen. Romy: “en zelfs op dat moment had ik het nog niet eens echt door, haha. Nu ja, het bracht alles wel goed op gang.”
Omdat haar relatie stukliep zat Romy een tijdje in een rommelige periode, maar nu heeft ze alles weer op orde. Haar flatje in Dauwendaele bevalt prima, en de balans werk-privé is er ook weer. Haar vak heeft Romy ook weer opgepakt. Behalve in Vriendschap werkt Romy ook een dag per week in Beauty Studio Middelburg, op de hoek van de Vlasmarkt en de Beddewijkstraat. Ze werkt als kapster, maar ze doet ook alles op het gebied van manicure. Gelnagels zijn haar specialiteit. Ze vindt het heerlijk om haar vak te combineren met het werken in de horeca.
En Middelburg? Daar wil ze niet meer weg. “Je kunt het nooit met zekerheid zeggen maar ik laat de dingen nu graag even zoals ze zijn. Soms voelt het toch een beetje alsof ik nog scherven aan het rapen ben. Dan wil je bepaalde vastigheden toch niet kwijt? En Middelburg is toch fantastisch? Je bent zó op het strand met je kind, en zo lekker druk als het kan zijn in de zomer, zo heerlijk rustig is het soms in de winter. Ik houd ervan!”
Geen zoekresultaten voor "{term}"
