array(1) {
  [0]=>
  int(11594)
}

Zij zijn De Stad: Soraya Stijns

Deze week in de serie ‘Zij zijn De Stad’: Soraya Stijns. Opgegroeid in Middelburg Centrum vanaf 2000, nu klaar om haar vleugels uit te slaan. Het was leuk, om eens kennis te maken met de dochter van twee goede bekenden!

”Het rustige en serieuze heb ik van mijn vader, mijn sociale kant en bereidheid om hard te werken erfde ik van m’n moeder.” Ik glimlach, als Soraya Stijns (2000) praat over haar ouders. Met haar vader John Stijns zat ik een paar jaar in de klas, haar moeder Gina Doorenbosch kom ik vaak tegen in het centrum van Middelburg. Ik wist dat de twee, gescheiden sinds 2005, samen een dochter hebben, maar gesproken had ik die nog nooit.

Als het even kan probeer ik geen hokjesdenker te zijn, maar zodra Soraya van wal steekt over haar dagelijkse bezigheden besef ik dat ze is opgegroeid in het tijdperk waarin internet en mobieltjes vanzelfsprekend zijn. Ze maakt deel uit van de zogenoemde Generatie Z, waarover NRC vorige maand schreef dat die ‘is opgegroeid in een onzekere wereld en hecht aan werkzekerheid’. Is Soraya in die zin anders dan haar ouders? Het is lastig vast te stellen.

Dat vindt Soraya zelf ook. “Ik geloof best in gemeenschappelijke kenmerken van bepaalde generaties, maar er zijn ook persoonlijke dingen, natuurlijk.” Maar wat is dan persoonlijk in haar geval? Ze geeft toe dat ze veel op haar mobieltje zit en nooit televisie kijkt, behalve dan via apps waarmee je programma’s kunt terugkijken. Het nieuws volgt ze via Facebook en nu.nl. Series en films kijkt ze via Netflix en andere apps. Maar ze leest ook graag boeken, en ze is dol op glossy’s. Is dat ook een kenmerk van generatie Z? Wie het weet mag het zeggen.

Hechten aan zekerheden doet Soraya ook. Dat blijkt als ze een verhaal vertelt over een reisje naar New York drie jaar geleden. Als ze nog maar net in de stad is wordt ze in de metro aangesproken door iemand van een modellenbureau, met de vraag of ze ervoor voelt om model te worden. Soraya doet in die tijd al wat modellenwerk en gaat in op de uitnodiging om het agentschap te bezoeken, maar kiest er achteraf toch voor om eerst school af te maken, ook als het bureau in de maanden erna blijft informeren of ze er al klaar voor is. “Ik wilde eerst mijn eindexamen doen. Dat is belangrijk voor me.”

En dat is het altijd al geweest voor Soraya. Ze groeide op in Middelburg Centrum en al op de lagere school, de ABS, deed ze haar best. “Ik riep op jonge leeftijd al dat ik journalist wilde worden, na m’n eindexamen kwam ik daar op terug. Door een stagedag bij Omroep Zeeland besefte ik dat het vak Communicatie veel beter bij me past. Dat studeer ik nu aan de HZ. Het is een breed vak. Je verdiept je in marketing, maar bijvoorbeeld ook in psychologie. Komend schooljaar, mijn derde, ga ik een minor doen in Kufstein, Oostenrijk, geweldig toch?”

Het klinkt goed inderdaad, en vastberaden. Soraya lijkt in ieder geval een meisje te zijn dat weet wat ze wil. Dingen die ze leuk vindt om te doen schuift ze opzij als die doelen die ze belangrijker vindt in de weg staan. Dat roept wel de vraag op of ze soms niet te veel van zichzelf vraagt. Soraya: “ik leg de lat soms best hoog ja, dat is waar. Ik ben best perfectionistisch. Toen het een tijdje wat minder lekker ging op school stopte ik bijvoorbeeld ook met hockey, terwijl ik daar toch ook vrij fanatiek in was.”

Nu ze wat meer over zichzelf heeft verteld weet ik nog steeds niet goed welke van haar eigenschappen typisch zijn voor haar, en welke voor haar generatie. Feit is wel dat ze niet in álle opzichten op haar ouders lijkt. Die hebben haar, ondanks de scheiding, wel samen opgevoed, als co-ouders met een goede verstandhouding. Het heeft geleid tot een warme band met zowel pa als ma. Voor haar vaders vijftigste verjaardag regelde Soraya een compleet vriendenteam van FC Dauwendaele, dat zijn huis bij wijze van verrassing opknapte. Het ontroerde pa John behoorlijk.

Nu ze achttien is lijkt er veel te gaan veranderen. Sinds een jaar heeft Soraya een relatie. Hij gaat in het najaar mee naar Oostenrijk. Soraya: “Jos is heel anders dan ik, minder perfectionistisch, maar dat is juist wel goed. Door hem laat ik sommige dingen nu ook wat sneller los.” Of ze na haar studie in Middelburg zal blijven weet ze nog niet. “Ik ben dol op deze stad, die is veel leuker dan andere plaatsen in Zeeland. Maar ik zou ook best graag willen afstuderen in Amsterdam. Dat is ook een prachtige stad.”

Misschien wordt ze uiteindelijk tóch nog fotomodel, of gaat ze de PR doen bij een groot bedrijf. De tijd zal het leren. Eén ding weet ik zeker: deze mooie meid is in ieder geval op haar toekomst voorbereid.

Deze rubriek verschijnt ook in de Middelburgse & Veerse Bode.

Gerelateerd:

https://wijzijndestad.com/tag/zij-zijn-de-stad/

Volgende verhalen

Afbeelding #000 voor het verhaal (Bijna) vijf jaar Wij zijn De Stad
(Bijna) vijf jaar Wij zijn De Stad

Even iets heel anders nu: volgende maand bestaat het platform Wij zijn De Stad – Middelburg 5 jaar! Daar gaan we natúúrlijk bij stilstaan, al was het maar omdat de […]

25 jun 2019
Afbeelding #000 voor het verhaal De bevrijding van Middelburg: op zoek naar namen bij de gezichten
De bevrijding van Middelburg: op zoek naar namen bij de gezichten

Deze foto kwam hier al eens voorbij, en ook op Middelburg Dronk. Maar nu is er een serieuze oproep. Wie kan helpen? Jan-Willem Antheunisse schrijft: “Ongetwijfeld heb je gehoord van […]

25 jun 2019
Afbeelding #000 voor het verhaal Michel Louws terug in de Timmerfabriek
Michel Louws terug in de Timmerfabriek

Als we zoeken in de archieven van Wij zijn De Stad komen we de naam Michel Louws maar één keer tegen. Éen keer! Toen ging het over zijn rol tijdens […]

25 jun 2019